گل و گیاه ظرافت

توت فرنگی گیاهی است که ریشه‌های سطحی دارد بنابراین به‌راحتی می‌توانید آن را در گلدان بکارید و پرورش دهید و در داخل منزل یا فضای باز قرار دهید. اگر گیاه توت فرنگی را در فضای داخل ساختمان می‌گذارید باید جلوی پنجره‌ای نورگیر آن را قرار دهید. کمتر کسی پیدا می‌شود که طعم شیرین و جادویی توت فرنگی را دوست نداشته باشد. اگر شما هم مثل من به این میوه خوشمزه علاقه دارید اما به دلیل گرانی یا کودهای شیمیایی که در حین کاشت به توت فرنگی داده می‌شود از خرید آن امتناع می‌کنید، چرا خودتان آن را نمی‌کارید؟

از دلایل کاشت توت فرنگی در گلدان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

توت فرنگی گیاهی است که به هم فشرده و پرپشت رشد می‌کند. پس حتی باغبانانی که فضای اندکی هم دارند می‌توانند آن را پرورش دهند.

می‌توانید گیاه گلدان توت فرنگی‌تان را در هر جایی قرار دهید و به‌راحتی هم جا به جایش کنید.

کاشت بذر توت فرنگی در گلدان و نه بر روی زمین باعث کاهش حمله باکتری‌ها و قارچ‌ها به گیاه می‌شود.

گیاه‌شناسی توت فرنگی

توت فرنگی گیاهی نهان‌دانه از تیره گل سرخ است. این میوه خوش‌طعم علاوه بر ظاهر فانتزی و زیبایی که دارد خواص فوق‌العاده مفید و زیادی دارد که توجه خیلی‌ها مخصوصاً پزشکان را به خود جذب کرده است. این میوه نسبتاً جدید که تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت، بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت فرنگی‌های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به‌عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگل‌های شمال ایران توت فرنگی وحشی به‌طور فراوان یافت می‌شود. به‌ نظر می‌رسد که اولین رقم اصلاح شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.

گلدان‌های مناسب برای کاشت توت فرنگی

در شیشه مربا بذر توت فرنگی می‌کارید یا در یک سبد آویز و یا حتی یک گلدان معمولی فرقی نمی‌کند. نکته مهم این است که گلدان هر چه هست زهکش خوبی داشته باشد. سوراخ‌های زهکش می‌تواند در کف یا حتی اطراف گلدان هم باشند. توت فرنگی سیستم ریشه‌ای کوچکی دارد پس می‌توان آن را در گلدان‌های کوچک کاشت. گلدانی با قطر ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر و عمق ۲۰ سانتی‌متر کوچک‌ترین سایز گلدانی است که می‌توانید استفاده کنید. البته هر چه گلدان کوچک‌تر باشد دفعات آبیاری افزایش می‌یابد. لازم به ذکر است که گلدان‌های روشن‌تر محیط ریشه را خنک‌تر از گلدان‌های تیره نگه می‌دارند و گلدان‌های رسی و سفالی گرما را به بیرون هدایت می‌کنند.

بهترین زمان کاشت توت فرنگی

توت فرنگی را از اواخر پاییز که در حال نیمه‌خواب است تا اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه از خواب می‌توان جابجا نمود و در محل دیگری کاشت. بنابراین کاشت پاییزه و بهاره آن امکان‌پذیر است. درصورتی‌که کاشت پاییزه باشد محصول، تابستان سال آینده به دست می‌آید و اگر گیاه در بهار و قبل از بیدار شدن از خواب زمستانه کاشته شود گل‌هایی که چند هفته بعد از کاشت روی بوته ظاهر می‌شود، بهتر است چیده شوند تا گیاه قویی شود. این بوته‌ها در بهار سال بعد داده و در تابستان می‌توان از آن‌ها محصول برداشت نمود. جوانه‌های گل در فصل پاییز به کوتاه شدن طول روز به وجود می‌آیند ولی به علت سرمای زمستانه، گل‌ها تا فصل بهار ظاهر نمی‌شود.

نیازهای اکولوژیک توت فرنگی

گیاه: کاشت را می‌توان از نشا یا بذر توت فرنگی شروع کرد. اما اگر آن را از بذر توت فرنگی شروع کنید زودتر از نشاهای بزرگ به فضای گلدان عادت می‌کنند و تطبیق پذیری‌شان بهتر است.

خاک: به خاکی سست و سبک نیاز است که علاوه بر اینکه آب را در خود نگه می‌دارد، آب اضافی را هم خارج می‌کند. خاک گلدان‌ برای کاشت بذر توت فرنگی مناسب است.

فضا: بذر توت فرنگی به‌سرعت رشد می‌کند و می‌تواند تا ۶۰ سانتی‌متر هم پراکنده ‌شود. بنابراین سعی کنید در هر گلدان یک بوته بکارید.

کاشت: بذر توت فرنگی باید در سطح خاک کاشته شود. گیاه را روی خاک قرار دهید. ریشه‌های آن را به‌آرامی روی سطح خاک پخش کنید. سپس روی ریشه‌ها را با مقداری خاک بپوشانید و به‌خوبی آبیاری‌شان کنید. بعد از ته نشین شدن آب‌وخاک، در صورت نیاز، دوباره روی ریشه‌ها خاک بریزید.

نور: مطمئن شوید که گلدان‌هایتان در هر روز حداقل ۶ تا ۸ ساعت آفتاب دریافت می‌کنند تا دریایی از گل و میوه به شما هدیه بدهند. اگر در خانه تنها از یک جهت آفتاب دارید، هر ۳ تا ۴ روز گلدان‌ها را بچرخانید تا آفتاب به همه سطح گیاه‌تان برسد.

آفات: دلیل نمی‌شود که چون بذر توت فرنگی هایتان را در گلدان کاشته‌اید، آفت‌ها دستشان به گیاه‌تان نرسد. آفت‌ها و پرندگان هنوز هم به سمت گیاه شما جذب می‌شوند. پس از توت فرنگی‌تان به‌وسیله توری یا فنس در برابر پرندگان مراقبت کنید و برای از بین بردن آفات هم می‌توانید از سموم ارگانیک استفاده کنید. طرز تهیه سموم ارگانیک با مواد ساده داخل خانه در پست‌های قبلی آمده است، در صورت نیاز آن را مطالعه کنید.

کاشت بذر توت فرنگی در گلدان

۱- ابتدا گلدان را با خاک پر کنید و آن را کاملاً آبیاری نمایید. با استفاده از انگشت گودالی با ۶ میلی‌متر عمق در خاک حفر کنید و بین سوراخ‌هایی که ایجاد می‌کنید ۱۵ سانتیمتر فاصله بدهید. در هر سوراخ سه بذر توت فرنگی بریزید. توجه داشته باشید بذر توت فرنگی کوچک است. برخی افراد با استفاده از موچین بذر توت فرنگی ها را از پاکت برمی‌دارند و در خاک می‌ریزند. روی بذر توت فرنگی ها را بپوشانید. می‌توانید با انگشت روی خاک را کمی فشار دهید. مراقب باشید زیادی فشار ندهید چون ممکن است خاک را فشرده کنید. متراکم شدن خاک باعث می‌شود بذر توت فرنگی ها نتوانند به‌راحتی برویند و از خاک بیرون بزنند.

۲- یک پلاستیک شفاف روی گلدان بکشید. با این کار رطوبت گلدان را حفظ می‌کنید تا زمانی که بذر توت فرنگی ها برویند.

۳- گلدان را در مکانی آفتابی بگذارید. گیاه توت فرنگی مکانی گرم و پرنور دوست دارد. بنابراین اگر در زمستان بذر توت فرنگی می‌کارید گلدان را کنار رادیاتور یا منبع گرمایی دیگر قرار دهید.

۴- بذر توت فرنگی ها را آبیاری کنید. باید خاک بذر توت فرنگی ها مرطوب باشد اما غرق آب نباشد. هر روز خاک را بررسی کنید تا مطمئن شوید خشک نشده است.

۵- کیسه پلاستیکی را زمانی می‌توانید بردارید که بذر توت فرنگی ها جوانه زده باشند. همین که جوانه‌ها بالا آمدند نیاز به فضای بیشتری برای رشد دارند بنابراین نگذارید پلاستیک بماند. هنگامی که پلاستیک را از روی گلدان برمی‌دارید خیلی زودتر خاک آن خشک می‌شود بنابراین هر روز باید رطوبت خاک را بررسی کنید.

۶- برخی از گیاهان توت فرنگی را پس از جوانه زدن بذر توت فرنگی ها بچینید. برای این کار باید گیاهان ضعیف‌تر را انتخاب کنید تا فضا برای رشد گیاهان قوی‌تر کافی باشد. ۱۵ سانتیمتر فاصله بین گیاهان باقی مانده بگذارید.

مراقبت از گلدان‌های توت فرنگی‌

آبیاری گلدان توت فرنگی

هر وقت چند سانتی‌متر بالایی خاک گلدان توت فرنگی‌تان خشک شد، گیاه را دوباره آبیاری کنید. آبیاری را طوری تنظیم کنید که نه گیاه دچار حالت غرقابی شود و نه اینکه چند روز بی‌آب بماند و بعد از پژمرده شدن شاخ و برگ آب دریافت کند. خصوصاً اگر در مرحله میوه دهی است. مواظب باشید که خاک گلدان سریع‌تر از خاک باغچه خشک می‌شود. در هوای خشک و گرم، گیاه آبیاری منظم‌تر و روزانه می‌خواهد و هر چه توت فرنگی‌تان بزرگ‌تر شود هم دفعات و میزان آبیاری که طلب می‌کند، بیشتر می‌شود.

کوددهی به گلدان توت فرنگی

توت فرنگی را در فصول رشد هر ۳ تا ۴ هفته کوددهی کنید.

زمستان گذرانی توت فرنگی

اگر به توت فرنگی‌تان اجازه زمستان گذرانی و در معرض سرما بودن را بدهید، در بهار سال بعد با میوه‌های خوشمزه خود از شما تشکر خواهد کرد. در مناطقی با آب و هوای بسیار سرد که امکان یخ‌زدگی کلی و از بین رفتن کامل گیاه وجود دارد، در فصل زمستان توت فرنگی را به مکانی سرپوشیده‌تر که گرم هم نباشد، مانند پارکینگ یا … انتقال دهید. در این مدت هر وقت که خاک گیاه به‌طور گسترده‌ای خشک شد اقدام به آبیاری کنید.

برداشت توت فرنگی

هر وقت توت‌فرنگی‌تان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید. این فرصت یک روزه آن‌ها را شیرین‌تر، آبدارتر و خوش عطرتر می‌کند. وقتی زمان باردهی بوته‌ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخه‌های زائد را بزنید و تنها برگ‌های کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوته‌تان نترسید. برگ‌ها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک می‌توانید از همین برگ‌های خود بوته که جدا کرده‌اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید. حتی با بهترین رسیدگی و مراقبت هم گیاه شما بعد از ۳ یا ۴ سال دیگر عملکرد قبلی را ندارد و لازم است که توت فرنگی جدیدی بکارید.

برای خرید بذر توت فرنگی و سایر بذر میوه ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

کاکتوس یکی از گیاهان زیبا و تزئینی است که معمولاً در همه خانه‌ها یک یا چند نوع از آن پیدا می‌شود. پرورش بذر کاکتوس کار دشواری نیست و به راحتی می‌توانید در منزل پرورش کاکتوس را انجام دهید. هنوز برای پرورش کاکتوس از بذر روشی که واقعاً یکی باشد نداریم و با متدهای مختلفی بین پرورش دهندگان این گونه گیاه پرورش داده می‌شود. در نظر داشته باشید از هزاران بذری که در طبیعت به‌صورت تصادفی به گیاه تبدیل می‌شود شاید چند مورد بالغ شوند.

مزایای کاشت بذر کاکتوس

گفته می‌شود که بسیاری از گیاهان کاکتوس می‌توانند به‌راحتی و از طریق قلمه‌زنی پرورش داده شوند. گیاهان بزرگ‌تر یا دارای رشد کامل نیز در بسیاری از گلخانه‌ها و فروشگاه‌های مخصوص این کار مشاهده می‌شوند. پس چرا کاکتوس را از طریق بذر پرورش دهیم؟

پرورش بذر کاکتوس چندین مزیت دارد که در اینجا می‌توان به چند مورداشاره کرد:

بذر کاکتوس ها ارزان هستند، غالباً به ازای هر بسته از آن‌ها چند هزار تومان پرداخت کرده یا حتی می‌توانید آن‌ها را به‌صورت رایگان از روی گیاه خودتان برداشت کنید.

 گیاهان زیادی خواهید داشت که می‌توانید آن‌ها را به دوستانتان هدیه داده یا با آن‌ها تبادل کنید.

 می‌توانید گونه‌ها و واریته‌هایی را داشته باشید که به‌عنوان گیاه در بازار موجود نیستند مانند واریته های کمیاب و خاص کاکتوس

 می‌توانید تنوع بیشتری نسبت به حالت پرورش با قلمه داشته باشید.

 می‌توانید چرخه‌ کامل پرورش بذر کاکتوس را مشاهده کنید که خیلی‌ها واقعاً عاشق این قسمت خواهند شد و لذت بسیار زیادی دارد

 کاکتوس‌هایی که از بذر تولید می‌شود نسبت به گیاه قلمه‌ای رشد بالاتر داشته و به آفات و بیماری‌ها نیز مقاوم‌تر هستند

با تشخیص این مزایا، تعدادی عیب و محدودیت هم وجود دارد که بزرگ‌ترین آن‌ها موضوع زمان است. برای این‌که بتوانید گل‌ها را روی گیاه مشاهده نمایید، امکان دارد برای برخی از گونه‌ها به سال‌ها زمان نیاز داشته باشید. حتی گونه‌هایی که زود گل می‌دهند، حداقل یک سال زمان می‌خواهند تا به شکوفه‌دهی برسند. سایرین در بازه‌ی زمانی ۳ سال یا بیشتر گل می‌دهند. همچنین نگه‌داری جوانه‌ها در ابتدا نسبت به گیاهان بزرگ‌سال سخت‌تر است. در غالب موارد، جوانه‌ها توانایی تحمل تغییرات دمایی شدید، حملات آفات یا سایر چالش‌هایی که کاکتوس بالغ معمولاً از آن‌ها سربلند بیرون می‌آید را ندارند.

سه اصل مهم برای جوانه‌زنی بذر کاکتوس

برای جوانه‌زنی بذر کاکتوس های، سه شرط موردنیاز هستند: نور، حرارت و رطوبت. برعکس تمام آموزش‌ها که اصرار روی بستر دارند، بستر کاشت برای جوانه‌‎زنی اهمیت ندارد و در یک سری از واریته های خاص از کاکتوس‌ها باید رعایت شود در کل بستر کاشت بعد از جوانه‌زنی جوانه‌ها نقش مهمی را ایفا خواهد کرد. بذر کاکتوس به میزان اندکی نور برای جوانه‌زنی احتیاج دارد، اما نه نوری که از طریق آفتاب مستقیم حاصل شود می‌توانید این نور ملایم را با قرار دادن ورقه‌ای نازک که شدت نور را بکاهد روی گلدان خود قرار دهید.

بعضی از گونه‌ها احتیاج به سرمادهی دارند (مدت سرمادهی ۱۰ روز درون یخچال در قسمت جا میوه‌ای می‌باشد یعنی بذرها را به مدت ۱۰ روز بعد از خرید درون یخچال نگاهداری نمایید) این سرمادهی بیشتر برای واریته‌های گوناگون آمریکایی که در ارتفاع بالا رشد کرده و گونه‌های متفاوت اپونتیا مورد نیاز است.

موارد مورد نیاز برای کاشت بذر کاکتوس

۱-ظرف که می‌تواند گلدان باشد- ظرف میوه‌های یک‌بار مصرف که در مجالس استفاده می‌شود البته ظرفی که شل نباشد، ظرف کیفیت خوب یا سایر ظرف‌های مشابه در کل مهم این است که حتماً ته ظرف‌ها سوراخ شود برای زهکشی خوب بستر.

۲- ضدعفونی بستر: ماکرو فر یا قارچ‌کش کاربندازیوم یا بنومیل یا سایر قارچ‌کش‌ها

۳- نایلون‌های زیپ کیپ یا یک نایلون شفاف همراه با کش برای بستن درب

۴- ماسه ساختمانی به مقدار لازم

۵-پیت ماس

۶-سنگ‌های درشت یک الی دو سانتی‌متری برای کف بستر یا گلدان

۷- سنگ‌ریزه‌های ۱ الی دو میلی‌متری

۸-مقداری زغال کبابی خرد شده این مورد زیاد مهم نیست

۹-یک کاغذ نازک که شدت نور خورشید را گرفته و آن را ملایم کند

مراحل کاشت بذر کاکتوس

مرحله اول: ابتدا ظرف خود را تمیز شسته و آن را سوراخ می‌کنید تا زهکشی خوبی داشته باشد. در مرحله بعدی سنگ‌های درشت یک سانتی‌متری یا درشت‌تر را به انتهای گلدان یا بستر خودمان به اندازه حدود یکی دو سانتی‌متر می‌ریزیم این مقدار بستگی به ظرفیت گلدان شما دارد در کل یک لایه باشد

مرحله دوم: ماسه ساختمانی خریداری شده را باید تفکیک کنیم این تفکیک باید بدین صورت انجام شود که ابتدا خوب ماسه رو شسته تا رس آن جدا شود باید چندین بار در تشت خوب بشورید تا رس ها جدا شود تا جایی که تقریباً آب صاف شود سپس با یک الک یا سبد سنگ‌های ریزودرشت را از هم جدا کنید. سنگ‌ریزه‌های ریز را باید با پیت ماس مخلوط کنید بدین صورت که یک پیمانه پیت ماس+۲ پیمانه ماسه ریز یک میلی‌متری یا دو میلی‌متری+یک پیمانه یا نیم پیمانه زغال کبابی خردشده مخلوط موردنظر را اگر ماکروفر دارید می‌توانید به مدت ۵ دقیقه قرار دهید سپس بعد از سر شدن روی سنگ‌های درشت که در مرحله اول آماده کرده بودیم تا مقداری کمی مانده به سر گلدان یا بستر می‌ریزیم. بعد این کار با فشار دست کمی فشار دهید تا بستر محکم شود

مرحله سوم: مقداری از سنگ‌ریزه‌های ریز یک میلی‌متری روی بستر می پاشیم .این مقدار می‌تواند یک لایه خیلی نازک باشد.

مرحله چهارم: بهتر است بذر کاکتوس های درشت کمی درون آب قرار دهید تا کمی آماده شوند برای بذرهای ریز این کار احتیاج نیست. بذر کاکتوس ‌ها بندرت درشت دارند منظور بذرهایی همانند اپونتیا و سایر بذرهای مشابه آن هست. بذرهای ریز روی سطح خاک پاشیده شود. بذر کاکتوس را وقتی بستر آماده شده روی آن بریزید دقت فرمایید هر بذر کاکتوس حدود ۵ برابر قطر بذر از هم فاصله داشته باشند. بذرهای متوسط هم به همین صورت روی بستر پاشیده شده و با فشار خیلی کم دست همین که بستر رو لمس کنه یا ۵۰ درصد آن داخل بستر باشد کافی هست این به این دلیل است که ما قصد داریم کاری کنیم که بذر کاکتوس های  نور را احساس کنند.

مرحله پنجم: آماده سازی قارچ‌کش، برای تهیه قارچ‌کش اگر خریدتان خوب باشد می‌توانید از فروشگاه تقاضای قارچ‌کش نمایید تا به‌صورت رایگان برای شما ارسال شود دقت فرمایید بعد از خرید قارچ‌کش‌ها حتماً آن را دور از دسترس کودکان قرار دهید. برای درست کردن محلول قارچ‌کش به مقدار دو در هزار استفاده نمایید یک قاشق چای‌خوری برای میزان یک ظرف نوشابه خانواده می‌باشد. می‌توانید قارچ‌کش را در ظرفی که بزرگ‌تر از ظرف بستر شما است درست کنید و بعد از اماده‌سازی ظرف بستر خود را درون آن قرار داده (دقت کنید محلول شما باید تا کمر ظرف بستر شما باشد) به مدت چند ثانیه بستر خود را درون این محلول قرار دهید انتهای بستر شما که سوراخ هست محلول را کشیده و تا بالا هدایت می‌شود، به محض خیس شدن آن را به آرامی برداشته و اجازه دهید آب اضافی خارج شود.

مرحله ششم: بعد از خارج شدن آب محلول قارچ‌کش ظرف را درون یک نایلون زیپ دار قرار دهید و درب آن را خوب ببندید تا رطوبت به ۱۰۰ درصد برسد سپس در مکانی که دمای آن بین ۲۰ الی ۳۰ درجه است قرار دهید سعی کنید مکانی که قرار می‌دهید دارای نور ضعیف باشد دقت کنید نور ضعیف عرض کردیم و این خیلی مهم است چنانچه نور شما در آن مکان قوی هست کاغذی نازک روی آن قرار داده تا شدت نور قوی گرفته شود.

مرحله هفتم: هر یک هفته یک بار بستر را چک کرده و درب آن را باز نمایید و بررسی کنید که آیا بستر قارچ زده شده یا نه اگر کپک‌های سفید دیدید از محلول قارچ‌کش کاربتدازیوم یا مانکوزب برای قارچ‌کشی موردنظر استفاده کنید و با اسپره روی آن اسپری کنید.

مرحله هشتم: چنانچه بذر کاکتوس های به‌صورت کامل جوانه‌زنی کردند مقدار نور بیشتر شود ولی باز تأکید می‌کنیم نور مستقیم نباشد باز تا چند ماه باید طبق روش گفته شده ادامه دهید شما هر ۴ روز یک‌بار نایلون رو باز کرده و بررسی کنید که مشکلی نداشته باشد همین مقدار برای تعویض هوای بستر هم کافی و هوای بستر عوض می‌شده و احتیاج نیست که نایلون را بردارید و مهم‌تر این که هر ۱۵ روز یک‌بار نایلون را باز کرده و با قارچ‌کش مقداری اسپری نمایید این مدت تا حداقل ۴ ماه معمولاً ادامه دهید و بعد این مدت که جوانه‌ها کمی رشد داشتند و قوی‌تر شدن یک سوراخ در نایلون ایجاد کنید تا کمی رطوبت کمتر شده و گیاه شما به هوای بیرون عادت کند که اصطلاحاً آداپته شدن گیاه نامیده می‌شود و به مرور بعد چند هفته این یک سوراخ به دوتا و همین‌طور بیشتر.

چند نکته مهم در رابطه با کاشت بذر کاکتوس

۱- درب زیپ پک شما خوب بسته شود احتیاجی به آبیاری مجدد ندارد ولی اگر احساس کردید رطوبت کم شده مجدداً عمل مرحله پنج را انجام دهید

۲-چنانچه بستر شما قارچ زده شد یا جلبک‌های سبز زد با یک آب‌پاش از محلول قارچ‌کش روی آن اسپری نمایید البته هر دو هفته یک بار اگر روی بستر خود را با قارچ‌کش اسپری نمایید هم مشکلی ندارد.

۳-جوانه‌زنی بذر کاکتوس ها کاملاً متفاوت هستند بین یک هفته الی ۳ ماه زمان می‌برد پس صبور باشید. کاشت آناکامپسروس، کونوفیتوم، اچوریا، کراسولاکیا، لیتوپس و مسمبریانتموم نیاز به دمای بالاتر از ۲۰ درجه تا زمان جوانه‌زنی ندارد و نباید پوشانده شود اگر چنانچه بذرهای شما جوانه‌زنی نکردند مجدداً بذرها را از بستر خارج نموده خشک کرده به مدت ۱۰ روز درون یخچال نگهداری نمایید و اعمال جوانه‌زنی را مجدداً اجرا نمایید

۴-روی هر بستری با یک لیبل نام بذر کاکتوس های کاشته شده همراه با تاریخ کاشت آن را بزنید که بعدها متوجه شدید گیاه شما چه بوده؟

۵-بعد از جوانه‌زنی به مدت یک الی چند ماه نشاها را به همان صورت درب بسته قرار دهید و بعد از گذشت زمان موردنظر به‌مرور رطوبت را کاهش دهید تا آداپته شده و به‌مرور گیاهان را از خزانه به گلدان‌ها انتقال دهید.

۶-آفتاب برای اکثر جوانه‌ها بسیار شدید بوده و در طبیعت وحشی آن‌ها معمولاً زیر یک سنگ یا گیاه دیگر به رشد ادامه می‌دهند. با در نظر گرفتن این مورد، گلدان‌ها را در نقطه‌‌ای روشن و زیر قفسه‌ی گلخانه یا پنجره قرار دهید تا فقط در مقاطعی از روز نور دریافت نماید. برای کنترل بهتر، نورپردازی مصنوعی ایدئال است.

۷-اکثر جوانه‌های کاکتوس به دمای بین ۲۱ الی ۳۲ درجه‌ی سانتی‌گراد برای جوانه‌زنی نیاز دارند. البته این یک نتیجه‌گیری عمومی است. برخی از گونه‌ها نظیر فروکاکتوس در دمای پایین جوانه نمی‌زنند و باید گرما را زیاد کنید دقت کنید تأکید می‌کنیم دما خیلی مهم هست.

مراقبت‌های بعد از کاشت بذر کاکتوس

۱- بستر یا خاک کشت بذر کاکتوس همیشه باید مرطوب باشد و درصورتی‌که احساس کردید رطوبت آن کم شده باید آب اسپری کنید.

۲- هر ۱۰ الی ۱۵ روز حتماً باید سم قارچ‌کش بر روی بستر با دوز استاندارد اسپری کنید به گونه‌ای که به ریشه‌های جوانه‌ها نیز برسد.

۳- بعد از سبز شدن همه بذر کاکتوس دما تا ۴۰ درجه نیز می‌تواند افزایش یابد ولی توجه داشته باشید در دمای بالا رشد کندتری خواهند داشت.

۴- حتماً هر روز به بستر کاشت سر بزنید تا در صورت مشاهده موارد مشکوک مانند حشرات یا قارچ‌ها بتوانید زود اقدام به درمان نمایید.

۵- برای کاهش بیماری‌ها بهتر است ظرف‌های کاشت را در محلی جداگانه و به دور از گیاهان بزرگ نگهداری کنید.

۶- جوانه‌های کاکتوس تا ۳ ماهگی نیازی به کود ندارند و تمام مواد غذایی موردنیاز تا سه ماهگی در پیت ماس موجود می‌باشد. بعد از سه ماهگی می‌توانید با کودهای NPK ازت پایین و پتاس بالا تغذیه کنید.

برای خرید بذر کاکتوس و سایر بذر کاکتوس ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

اگر قصد دارید کدو تنبل بکارید، به یک بسته بذر کدو تنبل و به فضای کافی در زمین زراعی یا باغچه نیاز دارید. کاشت کدو تنبل بسیار ساده است. برای کاشت کدو تنبل، اطمینان حاصل کنید که به زمین زراعی یا باغچه شما، به اندازه کافی نور برسد؛ همچنین باید به کدو تنبل در تمام طول تابستان، به خوبی آب دهید. با فرا رسیدن پاییز، تعداد زیادی کدو تنبل نارنجی رنگ حاصل خواهد شد که می‌توانید آن‌ها را مورداستفاده قرار دهید یا به فروش برسانید.

مقداری بذر باکیفیت برای کشت کدو تنبل تهیه کنید.

به یک گلخانه بروید و مقداری بذر کدو تنبل تهیه کنید؛ همچنین می‌توانید بذر کدو تنبل را به‌صورت آنلاین سفارش دهید. می‌توانید یک کدو تنبل از فروشگاه خریداری کنید و از دانه‌های آن برای کشت کدو استفاده کنید. اما بهتر است یک بسته بذر کدو تنبل تازه خریداری کنید.

زمان کاشت کدو تنبل‌ها را مشخص کنید.

بین 75 تا 100 روز طول می‌کشد تا بذر کدو تنبل رشد کند و آماده برداشت گردد. بنابراین به‌راحتی می‌توانید زمان برداشت خود را مشخص کنید. اکثر کشاورزان طوری برنامه‌ریزی می‌کنند که محصول آن‌ها موقع پاییز آماده برداشت باشد. برای انجام این کار، باید زمان کاشت بذر کدو تنبل را نسبت به منطقه خود بدانیم. کدو تنبل در آب‌وهوای گرم با سرعت بیشتری می‌روید. بنابراین اگر آن را خیلی زود بکارید، قبل از جشن هالووین به دست خواهد آمد.

اگر در منطقه شما زمستان سرد است و تابستان معتدل است، بهتر است بذر کدو تنبل را در اواخر اردیبهشت یا اوایل خرداد ماه و پس از آخرین یخبندان بکارید. در این صورت کدوها در پاییز و به موقع به دست خواهند آمد. اگر منطقه شما، تابستان گرم و طولانی دارد، می‌توانید بذر کدو تنبل را در مرداد ماه بکارید تا محصول برای جشن هالووین به‌موقع به دست آید. اگر می‌خواهید کدو تنبل را برای استفاده در غذا بکارید و نیازی ندارید تا کدوها قبل از پاییز حاصل شوند، می‌توانید سه هفته قبل از آخرین یخبندان، آن‌ها را در گلخانه نشاء بزنید؛ و به‌محض اینکه هوا گرم شد، می‌توانید نشاء کدو تنبل را در زمین بکارید. برای نشاء زدن بذر کدو تنبل در گلخانه، از سینی نشاء که با بستر کشت نشاء پر شده است، استفاده کنید. سپس به‌خوبی به نشاء آب دهید و سینی نشاء را در کنار یک پنجره آفتاب‌گیر قرار دهید. پس از گذشت چند هفته، جوانه‌های کدو تنبل آماده کاشت در بیرون از گلخانه خواهند شد.

بستر کشت کدو تنبل را آماده کنید.

جهت کشت بذر کدو تنبل، مکانی را انتخاب کنید که کاملاً آفتابی باشد، زیرا تا زمانی که به کدو تنبل نور کافی نرسد، رشد نخواهد کرد. کدو تنبل گیاهی است که مانند درخت انگور گسترده می‌شود و طول آن به 6 تا 9 متر می‌رسد. برای کشت بذر کدو تنبل، مکانی انتخاب کنید که زهکشی خوبی داشته باشد. بهترین حالت این است که pH خاک کدو تنبل، بین 6.0 تا 6.8 باشد. اگر مدتی است که pH خاک کدوها را آزمایش نکرده‌اید، یک نوار تست pH خریداری کنید و آن را اندازه‌گیری کنید. برای اصلاح کردن میزان pH خاک کدو تنبل، می‌توانید از مخلوط آهک و کود استخوان یا کمپوست استفاده کنید.

برای اینکه بفهمید خاک کدو تنبل زهکشی خوبی دارد یا نه، یک حفره در خاک حفر کنید و آن را از آب پر کنید. حالا به مدت یک شب، به آب اجازه دهید تا ته نشین شود؛ سپس دوباره حفره را برای تکمیل تست، از آب پر کنید. حالا هر ساعت، به وسیله یک خط کش، سطح آب فرو رفته را اندازه‌گیری کنید. اگر آب به مقدار 2.5 تا 7.5 سانتی‌متر در ساعت ته‌نشین شود، این خاک برای کشت بذر کدو تنبل، بسیار مناسب است. اما اگر آب به‌سرعت در خاک ته‌نشین شود و یا اینکه به کندی ته‌نشین شود، کافی است برای بهبود زهکشی، از کمپوست استفاده کنید. برای اینکه بذر کدو تنبل تقویت شود، خاک آن را به عمق 10 سانتی‌متر شخم بزنید و آن را با کمپوست ارگانیک مخلوط کنید.

آموزش کاشت و مراقبت از کدو تنبل

بذر کدو تنبل را به عمق 2.5 سانتی‌متر بکارید. به منظور گرم شدن خاک و بهبود زهکشی و کاهش آفات، تپه کوچکی ایجاد کنید، سپس دو یا سه بذر کدو تنبل را به عمق 7.5 سانتی‌متر در مرکز تپه بکارید. به آرامی خاک را بر روی بذر کدو بریزید و پس از کاشت به آن‌ها آب دهید. اگر قصد دارید بیش از یک بذر کدو تنبل بکارید، می‌توانید آن‌ها را با فاصله 1.2 تا 2.4 متر از یکدیگر بکارید. اما گونه‌های کوچک کدو تنبل را می‌توانید با فاصله 0.9 متر از یکدیگر بکارید. اگر در منطقه شما وزش باد شدید است، می‌توانید دانه‌ها را در یک گودال به عمق 7.5 سانتی‌متر بکارید. این کار از بذر کدوها در برابر وزش باد محافظت می‌کند. اگر می‌خواهید جوانه‌های کدو تنبل را از سینی نشاء به زمین منتقل کنید، حفره‌ها را با فاصله 1.5 متر از یکدیگر حفر کنید.

به‌طور منظم به جوانه‌های کدو تنبل آب دهید.

هیچ‌وقت نگذارید خاک کدو تنبل کاملاً خشک شود؛ بذر کدو تنبل به آب فراوانی نیاز دارد. وقتی که خاک کدو تنبل کمی خشک شد با استفاده از آبپاش به‌خوبی به بستر آن آب دهید. سعی کنید به‌خوبی خاک کدو تنبل را خیس کنید، زیرا ریشه کدو تنبل عمیقاً در خاک فرو می‌رود؛ و باید به آن آب کافی برسد. اگر خاک بذر کدو تنبل از قبل مرطوب است، نباید دوباره به آن آب دهید، زیرا ممکن است کدو فاسد شود. هنگام صبح به کدو تنبل‌ها آب دهید تا آب وارد شده به برگ آن‌ها، مدت بیشتری باقی بماند. اگر هنگام عصر به کدو تنبل‌ها آب دهید، بر روی گیاهان خیس شده، سفیدک پودری ایجاد خواهد شد. وقتی که کدو تنبل‌ها رشد کردند و نارنجی شدند، می‌توانید آب دادن زیاد به آن‌ها را متوقف کنید. کلاً یک هفته قبل از اینکه کدو تنبل‌ها آماده برداشت شوند، آب دادن به آن‌ها را متوقف کنید.

کدو تنبل‌ها را بارور کنید.

به دور پایه کدو تنبل، کمپوست بریزید و یا از کود ارگانیک استفاده کنید. این کار را تنها پس از سبز شدن گیاه انجام دهید تا سالم بروید و علف‌های هرز کنترل شوند. اگر مشاهده کردید که گل‌های کدو تنبل در حال افتادن هستند و کدو تنبل‌ها رشد نمی‌کنند، باید به‌صورت دستی، آن‌ها را بارور کنید. بنابراین از یک قلم مو استفاده کنید و گل‌ها را بارور کنید.

کدو تنبل‌ها را تنک کنید.

اگر در گودال‌ها بیش از دو بذر کدو تنبل کاشته‌اید، دو جوانه قوی‌تر را نگه‌دارید و دیگر جوانه‌های ضعیف را بیرون بیاورید. با انجام این کار، مواد مغذی بیشتری به کدوهای باقی مانده خواهد رسید. وقتی طول شاخه کدو بیش از 1.5 متر شد، نوک آن را بچینید. این کار باعث می‌شود تا شاخه‌های جانبی بیشتر رشد کنند و محصول کدو تنبل بیشتر شود.

آموزش برداشت محصول کدو تنبل

بررسی کنید که چه موقع کدو تنبل‌ها آماده برداشت هستند.

در زمان برداشت، رنگ کدو تنبل باید نارنجی روشن باشد. شاخه کدو نیز شروع به چروک شدن و خشک شدن می‌کند. مهم‌تر از همه اینکه پوسته کدو تنبل محکم می‌شود. اگر می‌توانید به‌راحتی انگشت خود را در کدو تنبل فرو کنید، هنوز زمان برداشت فرا نرسیده است.

با استفاده از قیچی، شاخه‌های کدو تنبل را بچینید.

مقداری از شاخه بالای کدو تنبل را باقی بگذارید تا کدوها دیرتر فاسد شوند. کدوها را با شاخه نچینید، زیرا ممکن است شاخه کدو تنبل بشکند و کدو زمین بخورد و فاسد شود.

کدوها را بشویید و آن‌ها را ذخیره کنید.

به محض اینکه کدو تنبل‌ها را برداشت کردید، آن‌ها را از زمین خارج کنید، سپس آن‌ها را با آب بشویید. اگر کدوها را در مکانی خشک و خنک نگهداری کنید، در تمام طول زمستان سالم باقی می‌مانند.

برای خرید بذر کدو و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

بادمجان در غذاهای سنتی ایرانی بسیار مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ بنابراین برای داشتن باغچه‌ای تکمیل به لحاظ تأمین سبد غذایی از کاشت بذر بادمجان غافل نشوید. بادمجان‌ها هم مانند گوجه فرنگی‌ها از تیره سیب زمینی سانان هستند و به‌صورت متراکم بر روی بوته‌های کوچک و بزرگ رشد می‌کنند. بذر بادمجان ها دارای انواع متفاوتی می‌باشند که متقابلاً به منظورهای متفاوتی نیز مورد مصرف قرار می‌گیرند. بادمجان از سبزی‌های مغذی است که در غذاهای ایتالیایی، آسیایی و هندی مورداستفاده قرار می‌گیرد. دارای انواع و رنگ‌های متفاوتی است مانند؛ بادمجان باریک، گرد و پهن و از جمله رنگ‌های آن؛ سفید، نارنجی، بنفش.

شرایط لازم برای کاشت بذر بادمجان

• پیش از خرید بذر بادمجان نوع محصول موردنظر را انتخاب کنید. کاشت ارقام خاص بادمجان نیاز به مشورت با متخصص کشاورزی دارد. توجه کنید که حداکثر قوه نامیه بذر بادمجان دو سال است. برخی ویروس‌ها در انبار طی سال اول از بین می‌روند؛ بهتر است بذر بادمجان دو ساله را تهیه کنید.
• بذرهای بادمجان را می‌توان از فروشگاه‌های محصولات کشاورزی خریداری کرد.
• بعد از تهیه بذر بادمجان، آن‌ها را داخل کیسه‌هایی از جنس پارچه و در شرایط مرطوب نگهداری کنید
• بذر بادمجان بعد از گذشت ۱۴_۷ روز جوانه میزند و آماده کاشت در خاک است.
• بذرهای جوانه زده را داخل خاکی که به‌خوبی زهکشی شده است، به عمق ۳ سانتی‌متر می‌کاریم و آن را آبیاری می‌کنیم.
• اگر قصد نشاء کردن بادمجان را دارید به یاد داشته باشید که این گیاه بسیار به نشاکاری حساس بوده و پس از کاشت بذر بادمجان ۱۰-۸ هفته زمان می‌برد تا نشاء آماده انتقال شود.
• خاکی که در آن بذر بادمجان کاشته شده است باید همیشه مرطوب باشد.
• بذر بادمجان برای رشد علاوه بر رطوبت کافی، به گرما و حرارت خاک نیاز دارد.
• برای رشد بهتر بذر بادمجان، محل کاشت باید دارای نورگیر خوبی باشد.
• گاهی در گلخانه‌های خانگی، علاوه بر نور آفتاب، نور مکمل نیز استفاده می‌شود که به رشد بهتر و بیشتر بذر بادمجان کمک می‌کند. اما استفاده از نور مکمل تا قبل از جوانه‌زنی گیاه، ضروری نیست. مالچ پاشی در سطح خاک باغچه و مزارع پس از کاشت بذر باعث می‌شود که خاک گرمای خود را حفظ کند و یکی از شرایط مهم برای رشد بذر بادمجان، یعنی بالا بودن دمای خاک را مهیا کند.
• اگرچه بادمجان یک گیاه نسبتاً آسان برای پرورش است، اما بهتر است برای رشد بیشتر و بهتر آن از برنامه تغذیه استفاده کنیم. با استفاده از کوددهی مناسب، می‌توان نیاز گیاه به مواد مغذی مانند نیتروژن و پتاسیم و … را تأمین کرد و باعث رشد بهتر بذر بادمجان نیز می‌شود.
• حدود ۷۰ روز پس از کاشت بذر بادمجان، محصول آماده برداشت است.

مراحل کاشت بادمجان در گلدان

• یک گلدان بزرگ با ظرفیت ۴ لیتر انتخاب کنید.
• بهتر است بدانید پرورش بادمجان در ظروف نیاز به ۳۵_۳۰ سانتی‌متر فضا برای گیاه دارد بنابراین هرچه فضا بیشتر و بزرگ‌تر باشد، رشد بذر بادمجان نیز بهتر انجام می‌شود.
• می‌توان سه بذر بادمجان را در یک ظرف ۵۰ سانتی‌متری قرار دهیم.
• گلدان‌های سفالی بدون لعاب سریع‌تر از گلدان‌های لعاب‌دار خشک می‌شوند، اما این گلدان‌ها امکان تبخیر رطوبت اضافی را فراهم می‌کنند. بنابراین بهتر است، گلدان بدون لعاب را انتخاب کنید.
• مطمئن شوید که در انتهای گلدان، حفره‌های بزرگ وجود دارد که تخلیه آب به راحتی انجام شود.
• بهترین ترکیب بستر کشت برای کاشت بذر بادمجان در ظرف و گلدان، ترکیب دو قسمت خاک گلدان با کیفیت خوب و یک قسمت شن با یکدیگر است. این ترکیب مواد مغذی کافی برای جوانه‌زنی بذر بادمجان را تأمین خواهد کرد. وظیفه حفظ آب به عهده بخش شن بستر کاشت است.
• با استفاده از نوک انگشتان حفره‌هایی به عمق ۳_۲ سانتی‌متر داخل خاک ایجاد کرده و بذر بادمجان را در آن‌ها بکارید.
• گلدان‌ها را به‌خوبی آب دهید و به بذر بادمجان اجازه دهید تا رشد کنند.
• هنگام آبیاری مراقب باشید بذرها در اثر فشار آب شروع به حرکت نکنند.

شرایط دمایی کاشت بادمجان

• بادمجان به سرمای هوا بسیار حساس است؛ هنگام کاشت بذر بادمجان بهتر است دمای هوا بالاتر از ۱۶ درجه سانتی‌گراد باشد.
• دمای بهینه جوانه‌زنی بذر بادمجان و رشد مطلوب آن، در طول روز ۳۰-۲۲ و در طول شب ۲۴-۱۸ درجه سانتی‌گراد می‌باشد.

آفات و بیماری در بادمجان

از جمله آفات رایج در فرایند کاشت بادمجان؛ کنه‌ها، شته‌ها و سوسک‌ها هستند که با حمله به بادمجان، باعث نابودی گیاه می‌شوند.

برای خرید بذر بادمجان و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

هویج یک سبزی ریشه‌دار و یا غده‌ای خوراکی است که می‌توان آن را خام یا خردشده یا رنده شده در سالاد خورد و بیشتر در پخت سوپ‌ها و خورش‌ها کاربرد دارد. بتاکاروتن، دوپاری از ویتامین آ در هویج به‌ فراوانی یافت می‌شود و رنگ نارنجی خاص این سبزی نیز به همین خاطر است. به‌علاوه هویج منبعی غنی از فیبر خوراکی، آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد معدنی به شمار می‌رود. هویج فرنگی گیاه علفی گیاهی و دوساله و محصول فصل سرد و گیاهی روزکوتاه و دارای تولیدمثل جنسی و خودگشن و از نظر جوانه‌زنی، برون جوانه‌زنی دارد. ریشه عمودی و ضخیم و ریشه اصلی عمیق و ریشه‌های فرعی اندک است. ریشه دارای رنگ‌های مختلف است. تشکیل برگ روزت در سال اول و دارای برگ‌ها متناوب و دندانه‌دندانه است. ساقه بی کرک و ارتفاع ساقه ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متر و ساقه در سال اول کوتاه و در سال دوم طویل می‌شود. گل‌ها هرمافرودیت و گل‌ها سفیدرنگ و ریز و دارای ۵ گلبرگ و ۵ پرچم و مادگی ۲ برچه و گل‌آذین چتری که از داخل غلافی از رأس ساقه خارج می‌شود.

از لحاظ خواص هویج، این گیاه علاوه بر اینکه خوشمزه و دلچسب است برای سالاد و آبمیوه و سوپ نیز همیشه به کار می آید و برای سلامتی کلی بدن و پوست و چشم و دستگاه گوارش و دندان ها کاربرد دارد.

کاشت

هویج در انواع خاک‌ها رشد می‌کند و بهتر است خاک دارای زهکشی خوبی باشد. خاک کاشت برای بذر هویج نباید سنگ یا کلوخ داشته باشد، نبود سنگ و کلوخ و خاک غنی و دارای مواد عالی باعث ایجاد ریشه‌هایی صاف و خوش‌فرم می‌شود. میزان فشردگی خاک بر رشد و طول ریشه (هویج) مؤثر است. فشردگی خیلی کم یا خیلی زیاد برای رشد ریشه مضر است. در خاک‌های بسیار فشرده ریشه به‌صورت مخروطی و کوتاه و در خاک‌های نرم، نازک و بلند می‌شود. آبیاری و رطوبت بسیار مهم است، آبیاری زیاد باعث کمرنگ شدن هویج و آبیاری کم باعث بدطعم شدن و تلخ و تند شدن هویج می‌شود. هویج را دو نوبت در سال اوایل بهار و اوایل پاییز می‌توان کاشت، هویج را معمولاً به‌صورت خطی یا ردیفی کشت می‌کنند و فاصله بین ردیف‌ها را معمولاً کمتر از نیم متر و حدوداً ۴۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند. فواصل بین هر بوته هویج را نیز ۵ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.

البته برای کاشت هویج در گلدان و باغچه بهتر است بذرها را بعد از خیس کردن یک‌روزه در آب به‌صورت دست­پاش بر روی سطح چاک بریزید و بر روی آن حداکثر دو برابر طول بذر هویج خاک نرم بریزید. اگر در باغچه اقدام به کاشت هویج می‌کنید قبل از کاشت خاک را به ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید تا نرم و یکدست شود. برای منظم شدن فضای کاشت و فشرده نشدن بوته‌های هویج می‌توانید بذر هویج فرنگی را با سه برابر خاک نرم مخلوط کنید و سپس آن را دست­پاش کنید (بر روی خاک بپاشید).

برداشت

برداشت بعد از گذشت ۶۰ تا ۸۵ روز از کاشت بذر و زمانی صورت می‌گیرد که برگ‌ها از سبز به زرد تغییر یافته باشد. قطر ریشه هویج‌ها باید به ۳٫۵-۲٫۵ سانتیمتر رسیده باشند. برای برداشت باید بستر را با آب بخیسانید. خاک‌های اطراف ریشه را هنگام برداشت کنار بزنید. اگر هویج با شاخ و برگ برداشت شود، دسته‌ای گفته می‌شود. اگر هویج بدون شاخ و برگ برداشت شود، کپه‌ای می‌گویند. سر شاخه زنی در مزرعه و سر برگ‌ها جدا شده و ۲٫۵ تا ۵ سانتیمتر از ساقه باقی می‌ماند و ساقه قبل از بسته‌بندی بریده می‌شود. هویج را در سطح وسیع با ماشین برداشت چغندرقند برداشت می‌کنند.

نگه‌داری پس از برداشت

قبل از نگهداری در انبار، انبار را با محلول ۲ درصدی سولفات مس تمیز می‌کنند. با شستشوی هویج‌ها و سپس قرار دادن در کیسه‌های پلاستیکی، هویج را در انبار در دمای صفر درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی% ۱۰۰- ۹۵ به مدت ۴ تا ۶ ماه می‌توان نگهداری کرد. هویج را دور از سیب، سیب‌زمینی، گلابی و سایر میوه‌هایی که اتیلن تولید می‌کنند، دور نگهدارید. ماندن هویج برای مدت طولانی در انبار سبب کم شدن قند آن می‌شود. اگر هدف بذر گیری باشد، ریشه‌های خوب را جدا کرده و در بهار سال بعد این ریشه‌ها کشت شده و در مرداد و شهریور بذر برداشت می‌شود.

برای خرید بذر هویج و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

اسطوخودوس یا اسطوقدوس یا لاواندولا (به انگلیسی: Lavandula یا lavender) سرده‌ای مشتمل از ۲۵ تا ۳۰ گونه مختلف از دسته گیاهان گل‌دار و از خانواده نعناعیان است. اسطوخودوس گل‌های کوچک خوشه‌ای آبی یا قرمز سیر تا بنفش دارد و ارتفاعش در حدود ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر است. اسطوخودوس گیاهی است چند ساله به شکل بوته کوچک به بلندی نیم متر، بسیار پرشاخه، ساقه‌های آن چهارگوشه، برگ‌های آن دراز، متقابل، پوشیده از کرک سفید پنبه‌ای. برگ‌های آن‌که در بهار ظاهر می‌شود به رنگ بنفش تیره به‌صورت گل موسکاری است.

اسطوخودوس دارای برگ‌ها و کرک‌های معطر است. از کلیه قسمت‌های این گیاه مخصوصاً شاخه‌های برگ‌دار آن بوی قوی و مطبوع استشمام می‌گردد. ظاهر زیبایی که گیاه پس از گل دادن پیدا می‌نماید باعث می‌شود در بعضی نواحی و در پارک‌ها و مناطق گردشگری اقدام به پرورش آن به‌عنوان یک گیاه زینتی گردد. قسمت مورداستفاده این گیاه سرشاخه‌های برگ‌دار و گل‌دار آن است که علاوه بر مصارف درمانی، اسانس­گیری به عمل می‌آید. اسطوخودوس گیاهی چند ساله بوده و به‌صورت ۸ تا ۱۰ ساله کشت می‌شود و در برخی اوقات تا ۲۰ سال نیز دوام می‌آورد.

نام‌های دیگر گیاه اسطوخودوس عبارت‌اند از: خیر دشتی، انس­الارواح، لاوند، ممسک­الارواح، ضُرم، زغلیل، رزالذهب، خیری، خرام، خرامی، آلاله تلخ، گل‌لاوند، شاه‌اسپرم رومی. همچنین در فارسی اسطوقدوس، فرانسه lavande، انگلیسی lavender و لاتین lavandestaechas نامیده می­شود. کلمه لاواند از ریشه کلمه لاتین لاوار به معنای شوینده و پاک‌کننده است، مردم اروپا در گذشته از اسطوخودوس برای شستشوی بدن استفاده می‌کردند.

اسطوخودوس یکی از خوشبوترین گیاهان دارویی در دنیا بوده و در مناطق مختلف و وسیعی از جهان برای مصارف گوناگون کشت می‌شود، ایران، چین، کانادا، هند کشورهایی هستند که این گیاه به‌صورت خودرو یافت می‌شود. اسطوخودوس در صنایع گوناگونی مورداستفاده قرار می‌گیرد. برای مثال از این گیاه در اسانس­ گیری برای ساخت عطر و لوازم بهداشتی و آرایشی، صابون، شامپو، خوشبوکننده و اودکلن بهره می‌برند، اسانس این گیاه به دلیل ترکیب‌های خاصی که دارد به‌عنوان یک ضدباکتریایی قوی عمل می‌کند.

گیاه اسطوخودوس بعد از گل دادن ظاهری بسیار زیبا پیدا می‌کند و مزارع کاشت اسطوخودوس در زمان گل­دهی جاذبه گردشگری شده و علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب می‌کند این زیبایی در تصاویر این مطلب جلوه می‌کند. این گیاه به دلیل ظاهر زیبا و عطر فوق‌العاده‌اش در برخی مناطق به‌عنوان گیاهی زینتی کاشته می‌شود. اسطوخودوس در برخی نقاط دنیا به‌صورت خودرو رشد می‌کند، جنوب فرانسه، مناطق مدیترانه و تورنتو مناطقی هستند که این گیاه به‌وفور یافت می‌شود. اسطوخودوس گیاهی چند ساله و همیشه سبز به ارتفاع ۰٫۵ متر با برگ‌های دراز سبز رنگ و پوشیده از کرک‌های سفید است، طعم آن تلخ بوده و دم‌نوش آن خواص بسیاری دارد. اسانس این گیاه زرد مایل به سبز بوده، گل‌های این گیاه جاذب زنبورعسل بوده و عسل مرغوبی از آن تولید می‌شود.

کاشت بذر اسطوخودوس

اسطوخودوس به سه روش تکثیر می‌شود: ۱) کاشت بذر ۲) قلمه گرفتن ۳) خوابانیدن.

قلمه گرفتن یکی از راه‌های رایج برای تکثیر این گیاه بوده که در فصل پاییز یا اوایل بهار از سرشاخه‌های نیمه چوبی اقدام به گرفتن قلمه می‌کنند و در طول پاییز و زمستان داخل بستر ماسه‌ای و با تخلخل بالا قرار می‌دهند. قلمه‌ها معمولاً در شرایط دمایی مناسب بعد از ۳ تا ۴ ماه ریشه می‌زنند و بعدازاین مدت آن‌ها را به محل اصلی کاشت منتقل می‌کنند. اسطوخودوس به‌صورت چند ساله و در اکثر مناطق ایران قابل‌کشت به‌صورت خانگی و تجاری است. گلدان انتخابی برای کاشت اسطوخودوس باید عمقی حداقل ۱۵ سانتی‌متری داشته باشد. بذر اسطوخودوس معمولاً بین ۱۲ تا ۴۰ روز بستگی به دما و شرایط کاشت جوانه می‌زنند، دمای جوانه‌زنی بذر اسطوخودوس ۲۱ تا ۲۵ درجه بوده و دمای رشد ۲۸ تا ۳۵ درجه مناسب است. بذر اسطوخودوس را قبل از کاشت به مدت ۲۴ ساعت داخل آب خیس نمایید و سپس در خاک مناسب بکارید.

برای کاشت خانگی بذرها را بهار و بعد از رفع کامل سرما بکارید. بذر این گیاه را می‌توانید ابتدا داخل گلدان کوچک یا لیوان یک‌بار مصرف و سینی نشاء در عمق ۱٫۵ تا ۳ سانتی‌متری بکارید و بعد از رسیدن به طول ۵ تا ۱۰ سانتی‌متر به گلدان یا زمین اصلی منتقل کنید. یا اینکه بذرها را به‌صورت مستقیم در عمق ۵ سانتی‌متری در گلدان و زمین اصلی بکارید که در این صورت نیاز به جابجایی نداشته و تلفات کمتر است. خاک مناسب برای کاشت بذر اسطوخودوس باید نیمه سبک و دارای زهکشی مناسب باشد ترکیب خاک رس و ماسه مناسب است. برای کاشت گلدانی ترکیب کوکوپیت و پرلیت یا پیت ماس و کمپوست برای کاشت بذر مناسب است.

برای کاشت در باغچه و مزرعه ابتدا خاک را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. سپس گیاهان آماده‌شده و نشاء شده از قبل را به‌صورت ردیفی کشت کنید، فاصله بین هر دو بوته را ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر و هر دو ردیف را ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. تا قبل از جوانه‌زنی بذر بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی در غرق آبی نیازی نیست. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید. توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود.

کاشت مستقیم بذر اسطوخودوس در فضای باز مشکلاتی دارد، از قبیل بارندگی شدید و شستشوی بذرها. به همین دلیل توصیه می‌شود ابتدا بذرها را به‌صورتی که بالا گفته شد نشاء کنید و سپس به محل اصلی منتقل کنید. علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان اسطوخودوس و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز اسطوخودوس و کم شدن اسانس و عطر گیاه می‌شود. اسطوخودوس گیاهی کم‌توقع هم به آب و هم به خاک است، در خاک‌های فقیر و کم آب رشد خوبی داشته و در خاک‌های رسی ماسه‌ای و نیمه سنگین برای کاشت در باغ و مزرعه خوب رشد می‌کند.

اسطوخودوس به شوری آب تا حدی مقاوم است و هنگامی‌که گیاه به رشد کامل رسید می‌توان با آب شور آبیاری نمود. اسطوخودوس گیاهی چند ساله است و معمولاً ۸ تا ۱۰ ساله کشت می‌شود در نتیجه باید محلی را برای کاشت انتخاب نمود که گیاه در این مدت درآنجا باقی بماند و زمین شخم نخورد یا آب‌گرفتگی نشود. اسطوخودوس در سال اول رشد محدودی دارد و کند رشد است. برای داشتن بوته‌های زیبا و خوش‌فرم باید اقدام به هرس سالانه در فصل پاییز نمود. هرس علاوه بر ایجاد بوته‌های کپه‌ای و گرد و زیبا، رشد طولی گیاه را محدود کرده و به رشد عرضی و تراکم بوته‌ها کمک می‌کند. مقدار برداشت اسطوخودوس خشک از هر بوته در سال پنجم کاشت ۵۰۰ گرم بوده که برداشت معمولاً اوایل تیر تا اواسط تابستان اتفاق می‌افتد. اسطوخودوس بستر خیس را دوست ندارد، بهتر است هنگامی‌که خاک خشک شد اقدام به آبیاری نمود.

خاک مناسب برای کاشت اسطوخودوس باید PH بین ۶ تا ۸ داشته باشد که برای کاشت تجاری و ابعاد وسیع بهتر است رعایت شود و می‌توان با افزودن آهک به خاک به این عدد دست یافت. هنگام آبیاری توجه شود که برگ‌ها خیس نشوند، اسطوخودوس مستعد قارچ برگ هستند. توصیه می‌شود که این گیاهان از گردش خوب هوا برخوردار باشند. گیاهان باید بسته به گونه آن‌ها در فاصله ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متری از هم کاشته شوند. گل‌های اسطوخودوس را با ساقه برداشت و دسته‌بندی و اقدام به خشک‌کردن می‌کنند، بعد از باز شدن چند شکوفه اقدام به برداشت کنید، این کار باید بعد از خشک شدن شبنم صبحگاهی و قبل از گرمای روز انجام پذیرد.

راه‌های دیگر تکثیر گیاه اسطوخودوس

یکی از راه‌های دیگر تکثیر اسطوخودوس تقسیم گیاه مادری است که در پاییز یا زمستان انجام می‌شود، در این روش در اواخر پاییز یا اوایل بهار گیاه را به‌طور کامل از خاک خارج نموده و اقدام به تقسیم آن به دو یا سه قسمت می‌کنند به‌طوری‌که در هر قسمت ریشه و ساقه باشد سپس اقدام به کاشت آن‌ها در محل موردنظر با فواصل ۶۰ تا ۸۰ سانتی‌متر می‌کنند. این روش را معمولاً بر روی گیاهان سه ساله انجام می‌دهند. گیاه کامل اسطوخودوس تحمل سرما و دمای تا -۲۰ درجه را در فصل زمستان دارد ولی در فصل بهار و رشد و گلدهی به سرما کمی حساس بوده و ممکن است آسیب ببیند ازاین‌رو باید در مناطقی کشت شود که بهار و تابستان سرما وجود نداشته باشد. کاشت اسطوخودوس در مناطق نیم‌سایه و با نور کم از مقدار اسانس گل‌ها می‌کاهد. این گیاه رطوبت زیاد را دوست ندارد و آبیاری زیاد نیز باعث کاهش اسانس تولید می‌شود.

نحوه مصرف گیاه اسطوخودوس

یک قاشق خشک‌شده این گیاه (سرشاخه یا گل) را در قوری همراه با آب ریخته و همانند چای سیاه به مدت ۱۵ دقیقه دم کنید. استفاده از ظرف‌های مخصوص و لیوان‌های دم‌نوش نیز مناسب است. طعم این دم‌نوش شاید خیلی به طبع ما خوش نیاید ولی در ادامه به خواص دارویی آن می‌پردازیم که باید به آن توجه نمود.

خواص دارویی و فواید گیاه اسطوخودوس

اسطوخودوس گیاهی دارویی است در نتیجه خواص بی‌شماری دارد که در ادامه فقط به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

داروی مناسب برای بی‌خوابی ناشی از خستگی جسمی، فکری و اضطراب

رفع فراموشی و تقویت حافظه

معالجه ضعف اعصاب

درمان‌کننده رماتیسم، آرتروز و نقرس

از بین برنده افسردگی و غم و اندوه

تنظیم تپش قلب

درمان سرماخوردگی به دلیل داشتن آنتی‌بیوتیک و اثر ضدعفونی‌کنندگی

بهبود زکام و سرفه، سینوزیت، آنفولانزا

درمان خواب‌رفتگی دست‌وپا

درمان بیماری‌های مجاری ادرار

درمان زردی و رفع حالت تهوع و سرگیجه

تقویت‌کننده سلول‌های مغز و درمان میگرن

کاهش تب و حرارت بدن

کاهش التهاب و تورم دستگاه تنفسی

درمان اسپاس­های عضلانی

پاک‌سازی کبد و درمان اختلالات کبدی

درمان بیماری‌های گوارشی و سوءهاضمه

در برخی موارد مصرف اسطوخودوس توصیه نمی‌شود:

افرادی که صفراوی مزاج هستند از مصرف آن پرهیز کنند یا همراه با سکنجبین مصرف کنند.

برای خرید بذر اسطوخودوس و سایر گیاهان دارویی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

آویشن یکی از گونه‌های ارزشمند آویشن در ایران است که در جنوب ایران، افغانستان و پاکستان مورد کاشت قرار گرفته است و خواص دارویی و خوراکی دارد. آویشن نیز از خانواده نعنائیان بوده و ارتفاع کوتاه (۱۰ تا ۳۰ سانتی‌متر) و فرم بوته‌ای دارد که به‌راحتی در داخل گلدان می‌توان آن را پرورش داد، ساقه‌های منشعب و متعدد و برگ‌های کوچک و گرد با حاشیه‌های صاف و بدون دم برگ و گل‌های کوچک و به رنگ سفید از ویژگی‌های آن است.

آویشن‌ شاخه‌های کوچک پوست سفید دارد و کرک دار است. برگ‌های کوچک دایره‌ای یا بیضوی با قاعده گرد و به‌ندرت قلبی‌شکل و تقریباً نوک‌دار، برگ‌های جوان کُرک‌های کوتاه سفید و برگ‌های مسن‌تر بدون کرک هستند. چرخه‌های گل دسته‌ای و گروهی انبوه یا سنبله‌ای شکل دارد. گل‌های آن بسیار کوچک، به طول دو میلی‌متر، تخم‌مرغی درازچین و کرک‌دار هستند. آویشن دارای طبعی گرم و خشک است. آویشن به‌صورت چندساله کاشته می‌شود و بوته‌های آن تا ۵ سال یا بیشتر ماندگاری دارد.

آویشن بومی کشور ایران بوده و در اصفهان (ده کیلومتری شمال نجف‌آباد، ۲۷ کیلومتری جنوب اصفهان، کلاه‌قاضی جنوب اصفهان، شاه‌کوه)، لرستان (شهبازان، چم سنگر: مرگ سر)، خوزستان (۶۰ کیلومتری شمال شرق دزفول، بهبهان: بابا احمدی)، فارس (فیروزآباد، کوه سیوند، ارتفاعات مشرف به دریاچه مهارلو، میان جنگل، بین جهرم و منصورآباد، نزدیک طارم داراب)، بوشهر (خورموج نزدیک بوشهر، اهرم)، کرمان (بین کرمان و زرند، علی‌آباد به‌طرف اسفندقه)، هرمزگان (۲۰–۳۰ کیلومتری شرق حاجی‌آباد، گهره، کوه‌های گنو، کوه هماگ از فارغان و تیدر، آبگرم گنو)، بلوچستان (ده کیلومتری خاش به‌طرف ایرانشهر، شمال بزمان، شمال ایرانشهر، تنگ سرحه، دره رودخانه کاجو شمال قصر قند، اطراف نیک‌شهر)، خراسان (گردو ۷۰ کیلومتری جنوب ازبگو، ازبگو) و یزد (۱۵ کیلومتری غرب چاه‌ملک به طرف چوپانان، مهریز: خورمیز، بین جندق و یزد، بافق: قطروم، بین اشنیز و ندوشن) می‌روید. آویشن خشکی را به‌خوبی تحمل می‌کند و نسبت به بی‌آبی مقاوم است.

آویشن گیاهی با خواص دارویی بسیار و چندساله از خانواده نعناعیان و از جمله گیاهان دارویی است، آویشن تقریباً در تمامی دنیا کشت می‌شود و دارای گونه‌های فراوانی است که اغلب معطر و چندساله هستند. آویشن بومی مناطق مدیترانه و جنوب اروپا بوده، در کشور ایران نیز آویشن به‌طور گسترده کشت می‌شود یا گونه‌های وحشی آن در برخی نقاط می‌روید و نیاز مصرفی کشور را تأمین می‌کند. در یونان باستان، زنان به شوالیه‌ها و جنگجویان آویشن هدیه می‌دادند زیرا باور داشتند این گیاه به آنان شجاعت و قدرت می‌دهد، در قرون وسطی اروپاییان آن را زیر بالش خود قرار می‌دادند تا خواب راحتی داشته باشند.

ارتفاع گیاه آویشن بستگی به شرایط اقلیمی از ۲۰ تا ۵۰ سانتی‌متر متغیر است، قسمت بالایی گیاه انشعاب‌های فراوانی دارد، هر چه سن گیاه بالاتر برود انشعاب‌ها بیشتر شده و بوته‌هایی پرپشت به وجود می‌آورد. برگ‌های آویشن ریز و نیزه‌ای مانند و دارای کرک‌های بسیار ریز است. برگ‌های معطر آن معمولاً به رنگ سفید دیده می‌شود و گاهی صورتی یا بنفش که جذب‌کننده قوی حشرات و زنبورها است. بذر آویشن بسیار ریز بوده، هر ۱۰۰۰ عدد بذر آویشن حدوداً ۰٫۳ گرم وزن دارد. آویشن برای رشد به هوای گرم و خشک و نیاز دارد، بسیار مقاوم به خشکی و بی‌آبی بوده.

این گیاه با اریگانو هم‌خانواده است. در زبان کردی به «آویشن»، «جعتری» و سایر مناطق کردنشین به آن «آنخ» یا «اَزوِه» گفته می‌شود و در زبان ترکی به «آویشن»، «کهلیک اُتی» و در زبان مردم لر به‌خصوص در مناطق بختیاری به این گیاه «اوشوم» گفته می‌شود. در زبان مردم رودبار استان گیلان به آن، «پلنگ مشت» می‌گویند و طعم‌دهنده اصلی غذایی به نام شامی رودباری است. یکی از گونه‌های این گیاه که در مناطق کوهستانی شمال خراسان به‌وفور یافت می‌شود به زبان کردی کرمانجی «آنخ» نام دارد. در شهرستان اقلید با نام آویشن شیرازی (Zataria multiflora) می‌روید. در آذربایجان غربی بخصوص مناطق کوهستانی نقده رویش قابل‌توجهی دارد.

در زبان ترکی به آن کهلیک اوتو (کهلیک = کبک و اوت = گیاه) می‌گویند. برخی آن را به دلیل تشابه اسمی با کاکوتی اشتباه می‌کنند. درحالی‌که کهلیک اوتو (آویشن)، علی‌رغم تشابه اسمی با کاکوتی از آن متفاوت است. در همدان به آن آزربه و در کوخرد هرمزگان به آن اَوشُه می‌گویند. در چهارمحال و بختیاری به‌خصوص در کوهپایه‌های کلار و ناغان (اُورشُم) می‌روید. در جلگه دشت‌های میانی استان بوشهر نیز می‌روید و در گویش دشتی بوشهری به آن اُوشِه می‌گویند، این گیاه در نواحی کوهستانی استان سیستان و بلوچستان هم می‌روید و در زبان محلی به آن «ازگند» می‌گویند. گونه‌های مختلفی از آویشنیان در کوهستان‌های ایران می‌روید. در کتب طب سنتی فارسی با نام «حاشا»، «اوشن» و «صعترالحمیر» نام برده شده است.

در مناطق مختلف ایران گونه‌های مختلف ایران گونه‌های مختلف با اسامی محلی متفاوتی شناخته می‌شود از جمله در همدان «آزربه»، در اطراف تهران «آویشن یا آویشم»، در طالقان «زروه»، در زبان کردی به آن «جعتری»، «آنوخ» یا «اَزوِه» (اَزبویه) می‌گویند و در مناطق آذری نشین «ککلیک اوتی» یا «کاکله اوتی» و در سایر مناطق «صعتر»، «زعتر»، «اوشن»، «اشمه کوهی»، «سی سنبر» و «سوسنبر» نامیده می‌شود. آویشن را به‌راحتی می‌توانید در گلدان‌های سایز متوسط و در باغچه‌های منازل کشت نمود که در ادامه به‌طور کامل به آموزش آن می‌پردازیم.

کاشت

کاشت آویشن از دو طریق تکثیر می‌یابد: کاشت بذر و تکثیر رویشی (تقسیم ریشه). تکثیر قلمه (که خیلی رایج نیست).

در تکثیر رویشی در فصل زمستان گیاه را از خاک در آورده و ریشه‌های آن را به چند قسمت تقسیم کرده و در مکان‌های موردنظر می‌کاریم. برای کاشت بذر آویشن در گلدان، گلدان انتخابی باید عمقی حداقل ۱۰ سانتی‌متری داشته باشد. بذرها را در مناطق سردسیری و معتدل بهتر است ۶ هفته قبل از بهار و اتمام سرمای بهاره در منزل یا گلخانه و خزانه نشاء کنید و بهار به محل اصلی کاشت (گلدان یا باغچه) منتقل کنید. برای کاشت در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری هر زمانی می‌توانید اقدام به کاشت کنید. آویشن در مناطقی که دارای زمستان سرد است ممکن است زیر برف دام نیاورد و خشک شود. بذر آویشن بسیار ریز بوده، بذرها را زیر لایه بسیار نازک از خاک نرم قرار دهید و با اسپری آبیاری کنید. (عمق حداکثر ۰٫۵ سانتی‌متری)

برای کاشت خانگی بهتر است بذرها را بهار و بعد از رفع کامل سرما بکارید. بذر آویشن را می‌توانید ابتدا داخل گلدان کوچک یا لیوان یک‌بار مصرف و سینی نشاء در عمق ۰٫۲ تا ۰٫۵ سانتی‌متری بکارید و بعد از رسیدن به طول ۵ تا ۱۰ سانتی‌متر به گلدان یا زمین اصلی منتقل کنید. خاک مناسب برای رشد گیاه آویشن باید نیمه سبک و دارای زهکشی مناسب باشد ترکیب خاک باغچه و کمپوست یا کود حیوانی برای کاشت باغچه و برای کاشت گلدانی ترکیب کوکوپیت و کمپوست مناسب است، آویشن خاک‌های سنگین و رسی را نمی‌پسندد. برای انتقال گیاه به باغچه و مزرعه ابتدا خاک را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید، سپس گیاهان آماده‌شده و نشاء شده از قبل را به‌صورت ردیفی کشت کنید، فاصله بین هر دو بوته را ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌متر و هر دو ردیف را ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید.

تا قبل از جوانه‌زنی بذر، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی نه غرق آبی. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید، توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود. کاشت مستقیم بذر آویشن در فضای باز مشکلاتی دارد، از قبیل بارندگی شدید و شستشوی بذرها و به هم ریختن نظم کاشت و تراکم به همین دلیل توصیه می‌شود ابتدا بذرها را به‌صورتی که بالا گفته شد نشاء کنید و سپس در فواصل منظم به محل اصلی منتقل کنید.

علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان آویشن و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه و کم شدن اسانس و عطر گیاه می‌شود. خاک مناسب برای کاشت بذر آویشن باید PH بین ۴٫۵ تا ۸ داشته باشد. از آبیاری زیاد آویشن بپرهیزید، ریشه‌ها به رطوبت زیاد حساس بوده و پوسیده می‌شود، آویشن به خشکی مقاوم بوده ولی آبیاری منظم توصیه می‌شود. دمای کاشت بذر و جوانه‌زنی ۲۰ تا ۲۵ درجه مناسب است، بعد از رشد دماهای بالاتر را نیز تحمل می‌کند.

خواص آویشن

۱- طبع آویشن گرم و خشک بوده و دارای ویتامین‌های آ- ب – ای و هورمون گیاهی است.

۲- استحمام با آب جوشیده آویشن در تسکین درد رماتیسم شفابخش بوده و در رفع لاغری موضعی نیز مؤثر است.

۳- مصرف دم‌کرده آویشن در درمان صرع، قطع عادت ماهانه میگرن، تب و دفع انگل اثر خوبی دارد.

۴- آویشن مقوی، محرک، قاعده آور، التیام‌بخش، افزاینده شیر مادر، تصفیه‌کننده خون، مدر، ضدعفونی‌کننده، مقوی عضلات، دافع اخلاط خونی، آرام‌بخش و دافع سودا بوده و حافظه را تقویت و نیروی جنسی ر افزایش می‌دهد.

۵- این خوراکی حاوی آنتی‌بیوتیک طبیعی بوده و مصرف دم‌کرده و جوشانده آن برای اشخاصی که مبتلابه بیماری‌هایی نظیر درد معده، سرطان، کلسترول، ورم روده، سیاه‌سرفه، اختلال‌های مغزی و کلیوی، مسمومیت، دندان‌درد، شبکوری، ناراحتی کبدی، چاقی، ورم کلیه، ناتوانی جسمی، آسم، درد سیاتیک، سنگ کلیه، ترشحات رحم، زکام سوءهاضمه، آرتروز، واریس و برفک دهان می‌باشند مفید است.

۶-عرق آویشن برای درمان جوش‌های جلدی اثر مثبت دارد.

۷- توصیه شده است که برای درمان بیماری‌های ریوی مثل برونشیت حدود ۵ قطره از اسانس آویشن را بر روی قند چکانده و به همراه چای میل کنید.

۸- دمنوش آویشن به مقدار یک قاشق مرباخوری در هر فنجان آب به مدت سه نوبت در روز به هضم غذا کمک کرده و موجب درمان سرفه می‌گردد و همچنین باعث تسکین انواع تشنج شده و ضمناً بوی بد دهان را نیز برطرف می‌کند.

۹- از آویشن در درمان بیماری‌هایی مانند گریپ­های عفونی، برونشیت، نارسائی کبد و ناراحتی‌های ریوی استفاده درمانی می‌گردد.

۱۰- از جوشانده غلیظ آویشن در تقویت پیاز مو استفاده می‌شود، از دم‌کرده رقیق آن نیز مخلوط با عسل در صبحانه به‌جای چای استفاده می‌گردد.

۱۱- از این خوراکی در تهیه قرقره‌ها (برای درمان گلودرد چرکی) و حمام‌های درمانی در رژیم‌های لاغری و در تهیه خمیردندان‌ها استفاده می‌شود همچنین از جوشانده این خوراکی به‌عنوان کمپرس در درمان رگ به رگ شدن و پیچیدگی عضلات استفاده می‌کنند.

نحوه مصرف آویشن

برای مصرف چای آویشن می‌توانید ۱ الی ۲ گرم گیاه خشک را در ۱۵۰ میلی‌لیتر آب جوش، دم و چند بار در روز میل کنید. بهترین زمان مصرف ۲ ساعت پیش یا پس از غذا است. افرادی که نسبت به مرزنجوش یا گونه‌های دیگر خانواده نعناییان حساسیت دارند، ممکن است به آویشن نیز حساسیت نشان دهند. آویشن می‌تواند میزان لخته شدن خون را کاهش دهد و به‌ویژه در مقادیر زیاد، خطر خون‌ریزی را افزایش دهد. آویشن ممکن است در بدن مانند استروژن عمل کند. از مضرات آویشن این که اگر در شرایطی هستید که بر اثر استروژن وخیم می‌شود (مثل سرطان سینه)، از مصرف آویشن خودداری کنید. آویشن می‌تواند پس از عمل جراحی یا در طول آن، از سرعت لخته شدن خون بکاهد، پس دو هفته قبل از جراحی، مصرف آن را متوقف کنید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

در این گزارش قصد داریم که نحوه صحیح و اصولی کاشت انواع بذر خیار را در گلدان و در فضای خانه و آپارتمان به شما آموزش دهیم. کاشت بذر خیار در گلدان و پرورش آن در منزل دارای مراحلی است که در این گزارش به آن‌ها اشاره شده است.

کاشت خیار در گلدان، جعبه و یا ظروف سفالی در منزل

کاشت بذر خیار در گلدان‌های بزرگ، جعبه‌ها و ظروف دیگر انجام می‌شود. خیار گیاهی علفی و دارای ریشه‌هایی سطحی، اما گسترده است. ساقه‌های خیار بسیار انعطاف پذیر است و به هر سمتی کشیده می‌شود. استفاده از قیم مناسب برای خیار بهتر است، چراکه ساقه‌ها را به سمت بالا هدایت می‌کند. گل‌های نر و ماده در خیار روی یک پایه قرار گرفته‌اند. در صورت استفاده از بذرهای هیبریدی گیاه نیازی به بذرافشانی برای تولید گل و میوه ندارد. خیار برای رشد به آب‌وهوای نسبتاً گرم نیاز دارد.

مراحل کاشت خیار

مرحله اول: ابتدا باید بذر خیاری را برای کشت در گلدان انتخاب کرد که هیبرید باشد. دارای ساقه‌های کوتاه‌تر باشد تا فضای کمتری را اشغال کند.

مرحله دوم: گلدانی مناسب را انتخاب و آن را با خاک برگ، کمپوست و خاک باغچه پر کنید. کف گلدان را مقداری سنگ ریزه بریزید تا گلدان زهکش خوبی داشته باشد. گلدان مناسب برای کاشت بذر خیار گلدانی است که قطر و ارتفاع آن حداقل ۳۰ سانتی‌متر باشد.

مرحله سوم: هر گلدان برای ۵ تا ۶ بذر خیار مناسب است. حال زمان کاشت بذرها است. بذرها را در عمق یک تا دو سانتی‌متری خاک بکارید. فاصله بین بذرها حداقل باید ۲ سانتی‌متر باشد.

بعد از کاشت بذر خیارها خاک را در چند مرحله آبیاری کنید. دقت کنید که خاک خیلی آبدار نشود. برای رشد بهتر باید گلدان را به مدت ۶ ساعت در نور مستقیم آفتاب نگهداری کرد.

بعد از چند روز بذر خیار شروع به جوانه‌زنی می‌کند و تا زمانی که ارتفاع جوانه‌ها به ۷ سانتی‌متر برسد، باید صبر کنید. حال دو جوانه که قوی‌تر از بقیه هستند را انتخاب کنید و بقیه را به آرامی از خاک بیرون بکشید. حال دو شانس برای داشتن بوته‌های قوی و پر میوه خواهید داشت. صبر کنید تا گیاه رشد طبیعی خود را داشته باشد. وقتی ارتفاع دو بوته به حدود ۲۵ سانتی‌متر رسید، بوته قوی‌تر را انتخاب کنید و دیگری را به آرامی از خاک بیرون بکشید.

پس از این بوته خیار به‌طور متوسط روزی ۲ سانتی‌متر رشد می‌کند. برای اینکه گیاه خوب محصول دهد، باید ریشه‌ها به‌خوبی آب بخورند، به همین منظور به هنگام آبیاری دقت کنید که آب از پایین گلدان خارج شده باشد.

نکات لازم برای آبیاری بوته خیار

آبیاری زیاد قبل از گلدهی باعث تأخیر در گل دادن می‌شود و آبیاری بعد از گلدهی نیز باعث تسریع رشد میوه و افزایش میوه‌ها می‌شود. کاشت بذر خیار در گلدان و پرورش خیار در آپارتمان‌ها به راحتی امکان‌پذیر است و با رعایت همین نکات ساده می‌توانید برداشت خوبی داشته باشید. بوته‌های خیار را بعد از ۵۰ تا ۷۰ روز بعد از کشت می‌توان برداشت کرد.

سرویس سبک زندگی فردا

طعم خیار پرورشی در خانه با خیارهایی که از بیرون تهیه می‌شوند مانند بسیاری از میوه‌ها، از زمین تا آسمان متفاوت است. این میوه خوشمزه را می‌توانید در گلدانی در حیاط یا بالکن پرورش دهید. پرورش بذر خیار در گلدان بی‌نهایت آسان است و محصول فراوانی هم به شما می‌دهد، اما بهتر است قبل از شروع به نقل از فوت‌وفن این مقاله را بخوانید.

انتخاب گلدان

مانند بسیاری از سبزی‌ها و میوه‌ها، هر چه گلدان انتخابی‌تان بزرگ‌تر باشد بهتر است. گلدان بزرگ‌تر به معنی داشتن خاک بیشتر است که باعث می‌شود آب مدت بیشتری در اختیار گیاه بماند. پرورش خیارهای خوب بستگی به آبیاری زیاد دارد، پس شما باید مطمئن شوید گیاهتان همیشه مقداری رطوبت در اطراف ریشه‌اش دارد. برای آبیاری مجدد گیاه انگشتتان را مقداری در خاک فروکنید، اگر خاک به نظرتان خشک آمد گیاه را تا زمانی آبیاری کنید که آب از سوراخ‌های زهکش گلدان بیرون بزند.

آفتاب

گلدان‌های خیارتان به حداقل ۶ تا ۸ ساعت آفتاب کامل و مستقیم در روز نیاز دارند. پس قبل از تصمیم به کاشت خیارهایتان مطمئن شوید که منطقه شما به مقداری کافی نور خورشید دارد.

خاک

از مخلوط خاکی یا غیرخاکی یا خاک گلدانی با کیفیت خوب استفاده کنید. استفاده از خاک‌های ارگانیک هم ایده خوبی است. اگر خاکی که تهیه کرده‌اید از قبل کود دهی شده پس دیگر نیازی به این کار ندارید، اما اگر خاک معمولی تهیه کرده‌اید، قبل از کاشت بذر خیار در خاک، ابتدا خاک‌تان را به‌وسیله کودهای مخلوطی که حاوی تمام عناصر موردنیاز گیاه باشند، کود دهی کنید.

کود دهی

گیاه خیار به کود دهی زیادی احتیاج دارد. می‌توانید قبل از کاشت بذر خیار در خاک، مقداری از کودهایی که عناصر را به‌تدریج آزاد می‌کنند و در اختیار گیاه قرار می‌دهند (مانند کود‌های گرانولی) به خاک اضافه کنید و سپس در طول فصل رشد هر دو هفته یک بار گیاه را با کودهای مخلوط تغذیه کنید. همچنین می‌توانید از کودهای ارگانیک هم استفاده کنید تا محصولی که به دست می‌آورید سالم‌تر باشد و به محیط زیست‌تان هم آسیب نرسد.

دما

خیار برای رشد و نمو به خاکی گرم نیاز دارد. در نتیجه قبل از کاشت بذر خیار در گلدان باید صبر کنید تا دمای خاک گلدان بالاتر بیاید و گرم‌تر شود. ممکن است لازم باشد دو هفته بعد از سپری شدن آخرین موج سرما صبر کنید تا دمای خاک و گلدان بالا برود، البته این مقدار بستگی به جنس گلدان‌تان هم دارد.

کاشت خیار از بذر

بذر خیار درشت است. پس باید آن را در حدود عمق ۲، ۳ و ۵ سانتی‌متری خاک بکارید. اگر ابتدا دانه‌ها را در داخل خانه کاشته‌اید و حالا می‌خواهید به بیرون انتقال‌شان دهید مواظب باشید، چرا که گیاه خیار به تغییر دما حساس است. در هر ۱۰ سانتی‌متر از خاک گلدان‌تان یک یا دو بذر خیار بکارید. بهتر است ابتدا خیار‌ها را نشا کنید و سپس نشا‌ها را به گلدان اصلی منتقل کنید، اما اگر فکر می‌کنید این کار برایتان سخت است، می‌توانید از اول در گلدان اصلی کشت‌شان کنید.

برداشت

خیار به طرز شگفت‌آوری سریع رشد می‌کند. بذر خیار می‌تواند تنها در عرض چند روز از میوه کوچکی به یک خیار غول‌آسا تبدیل شود. تقریباً اکثر خیارها در صورتی که زیاد برسند، پر از بذر خیار و تلخ مزه می‌شوند. پس آن‌ها را وقتی که کوچک‌تر هستند، برداشت کنید و می‌بینید که بسیار خوشمزه‌تر از خیارهای بزرگ‌ هستند. همچنین می‌توانید برای اطمینان از زمان برداشت برچسب روی بسته بذر را مطالعه کنید. برای برداشت حتماً از یک قیچی تیز استفاده کنید تا به گیاه‌تان آسیب نرسد. هر چقدر خیار بیشتری برداشت کنید، گیاه‌تان میوه‌های جدید بیشتری می‌دهد و محصول زیادتری دارید. میوه‌های بیمار، خراب شده و آسیب دیده را به سرعت از گیاه جدا کنید تا انرژی گیاه را هدر ندهند.

برای خرید بذر خیار و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳