گل و گیاه ظرافت

آفتابگردان (Helianthus) نام یک سرده از زیرخانواده کاسنیان آستروئیده است. این سرده شامل ۷۰ گونه است. همه گونه‌های سرده آفتابگردان بومی آمریکای شمالی هستند که از این میان ۳ گونه مستثنی بوده که این ۳ گونه بومی آمریکای جنوبی می‌باشند. محبوب‌ترین گونه این سرده، گل مشهور گل آفتابگردان است. گل آفتابگردان و دیگر گونه‌های این سرده استفاده غذایی و زینتی دارند. گیاهان سرده آفتابگردان یک‌ساله هستند و ارتفاعی از ۵۰ تا ۳۹۰ سانتی‌متر دارند.

گل آفتابگردان دارای گلبرگ‌هایی با رنگ‌های مختلف از جمله قرمز، زرد، نارنجی، بنفش، قرمز، سفید و رنگ‌های ترکیبی می‌باشد که شاداب و زیبا بوده، قطر گل‌های آن معمولاً ۱۵ تا ۳۰سانتی‌متر بوده و گاهی کم پر و گاهی پرپر دیده می‌شود. از گل آفتابگردان برای کاشت در گلدان یا حاشیه باغ‌ها و به‌عنوان گل شاخه بریده استفاده می‌شود.

گل آفتابگردان در ظاهر همانند خورشید بوده در نتیجه برخی از آن با نام گل آفتاب نام می‌برند، گلبرگ‌های این گیاه کشیده و ریز است، سطح پشت گل و برگ‌ها دارای کرک‌های نسبتاً خشن است. این گیاه دارای ساقه‌های یک‌تکه یا منشعب است. فضایی را که برای کاشت انتخاب می‌کنید باید روزانه دارای ۷ تا ۸ ساعت نور خورشید باشد، این گیاه سایه جزئی را نیز می‌تواند تحمل کند. گل آفتابگردان نیاز به رطوبت و آبیاری نسبتاً زیاد و منظم دارد، در فصل گرم سال بهتر است همیشه پای گیاه مرطوب باشد. دمای ایده ­آل برای رشد گیاه آفتابگردان ۱۸ تا ۲۵ درجه بوده البته دماهای بالاتر (حدوداً ۳۵ درجه) را نیز تحمل می‌کند.

از لحاظ خواص آفتابگردان، تخمه های آفتاب گردان سرشار از منابع ویتامین ها و مواد معدنی و روغن های ضروری هستند. نه تنها خوراکی عالی می باشند بلکه فواید خارق العاده ای نیز برای سلامتی دارند. روغن آفتابگردان نیز روغنی است که از دانه‌های روغنی گل آفتابگردان استخراج می‌کنند. از این روغن برای مصارف خوراکی استفاده می‌شود.

کاشت

بذر گل آفتابگردان دارای بذرهای درشت و قوی بوده که در اکثر اوقات به‌صورت مستقیم در زمین اصلی کشت می‌شود (دمای محیط حداقل ۱۵ درجه باشد). گل آفتابگردان زینتی دارای بذرهای کوچک‌تری نسبت به تخمه آفتابگردان خوراکی بوده و به‌سادگی تحت شرایط دمایی مناسب جوانه می‌زنند. اولین قدم برای کاشت بذر گل آفتابگردان الوان تزئینی انتخاب خاک مناسب است. برخی از خاک‌های باغچه ممکن است مانع سبز شدن بذر و مرگ جوانه بشود بهتر است از خاک‌های آماده و بسته‌بندی استفاده کنید. بهترین ترکیب خاک برای کاشت این بذر شامل ۳۰ درصد کوکوپیت + ۵۰ درصد پیت ماس یا ورمی کمپوست + ۲۰ درصد پرلیت دانه‌ریز است. ابتدا بذر آفتابگردان را داخل آب ولرم بریزید تا به مدت چند ساعت خیس بخورند (حداقل ۳ تا ۱۰ ساعت). این عمل باعث شده تا پوست خارجی بذرها نرم و شکسته شود و جوانه‌زنی تسریع شود. بذرها به‌طور طبیعی بعد از این مدت باید ته طرف بروند.

برای اینکه تصمیم بگیریم بذرها را نشاء کنیم یا مستقیم بکاریم باید چند نکته را مدنظر داشته باشیم:

۱. در چه فصلی قرار داریم؟ اگر هوا هنوز سرد است باید اقدام به نشاء کردن در محیطی گرم همانند منزل یا گلخانه کنیم و بعد از اتمام سرما به محل اصلی کاشت در فضای باز (باغچه یا باغ) منتقل کنیم، اگر نه در فصل گرم سال هستیم می‌توانید به‌راحتی در فضای باز اقدام به کاشت مستقیم در گلدان و باغچه کنیم.

۲. قصد کاشت آفتابگردان در گلدان دارید یا باغچه؟ درصورتی‌که می‌خواهید اقدام به کاشت در گلدان کنید کاشت مستقیم مناسب است ولی برای کاشت در باغچه و برای اینکه فواصل کاشت منظم باشد نشاء کردن بذرها توصیه می‌شود.

بذرها را می‌توانید در گلدان یا سینی نشاء و یا حتی لیوان‌های یک‌بارمصرف نشا کنید یا اینکه مستقیم در محل اصلی بکارید، نشاء کردن نسبت به کاشت مستقیم مزایای بیشتری دارد.

نشاء کردن بذر گل آفتابگردان

ظرف کشت خود (لیوان یک‌بارمصرف یا سینی نشاء) را با خاک موردنظر پر کنید، سپس اقدام به آبیاری کنید تا آب از انتهای ظرف کشت خارج شود و خاک نشست کند. سپس سوراخی ریز به عمق ۱ تا ۲سانتی‌متر ایجاد کنید و یک یا دو عدد بذر را داخل آن قرار دهید و سپس با خاک ورمی کمپوست روی بذرها بریزید، البته می‌توانید از همان ترکیب خاک نیز بر روی بذر بریزید ولی استفاده از کمپوست باعث به وجود آمدن نشاءهایی قوی‌تر می‌شود. دمای ایده­آل برای کاشت بذر ۱۵ تا ۲۵ درجه است و نیاز به محیطی خیلی گرم ندارد.

اکنون ظرف کاشت را به محیطی مناسب ببرید و با اسپری خوب آبیاری کنید تا آب به بذرها برسد و خاک کاملاً مرطوب شود. تا قبل از جوانه زدن بذرها نباید اجازه دهید سطح خاک خشک شود، اگر ظرف کاشت را در مقابل آفتاب مستقیم قرار داده‌اید مشکلی نیست ولی باید بیشتر مراقب بود تا خاک رطوبتش را از دست ندهد، چون بذر در عمق کمی کاشته شده که به‌سرعت ممکن است در مقابل آفتاب خشک شود و جوانه بمیرد. بعد از اینکه نشاء چهار برگه شد و رشد کافی کرد آنها را به گلدان اصلی یا باغچه منتقل کنید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش درنظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده­آل می‌باشد، اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰سانتی‌متری گیاه قرار دهید.

کاشت مستقیم بذر گل آفتابگردان در باغچه

برای کاشت مستقیم بذر اولین نکته که باید به آن توجه نمود دمای محیط کاشت است. برای کاشت مستقیم در گلدان و در منزل در هر فصلی می‌توان اقدام نمود ولی برای کاشت مستقیم در گلدان و فضای باز یا در باغچه باید بعد از گرم شدن هوا و اتمام سرما اقدام به کاشت بذر کرد. دمای محیط کاشت باید ۱۵ تا ۲۵ درجه باشد. ابتدا کود دامی پوسیده را بر روی بستر باغچه می‌ریزیم و به عمق ۱۵ تا ۲۰سانتی‌متر زیرورو می‌کنیم تا مخلوط شود. سپس اقدام به آبیاری مناسب می‌کنیم تا خاک کاملاً خیس شود. بعد از گذشت چند ساعت از آبیاری بذرها را با فاصله ۲۰ تا ۳۰سانتی‌متر از یکدیگر در عمق ۲ تا ۳سانتی‌متری قرار می‌دهیم و بر روی آن خاک قرار می‌دهیم. سپس به‌آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌طوری‌که بذرها جابجا نشود و منتظر سبز شدن آنها می‌مانیم تا قبل از جوانه‌زنی خاک هرگز خشک نشود.

کاشت مستقیم بذر گل آفتابگردان در گلدان

برای کاشت مستقیم بذر در گلدان ابتدا مطمئن می‌شویم که ته گلدان سوراخ‌های مناسبی برای خروج آب اضافی دارد سپس به ارتفاع ۴سانتی‌متر کف آن ماسه درشت می‌ریزیم و سپس گلدان را با ترکیب خاکی که در بالا گفته شد پر می‌کنیم و خوب آبیاری می‌کنیم تا خاک نشست کند و آب از ته گلدان خارج شود. اکنون بذرها را در عمق ۲ برابر طول بذر (حدوداً ۱ تا ۲سانتی‌متر) و در فواصل ۲۰ تا ۳۰سانتی‌متری می‌کاریم و روی آن را با کمپوست پوسیده یا همان ترکیب خاک اصلی پر می‌کنیم و به‌آرامی آبیاری می‌کنیم، بهتر است با افشانه یا اسپری آبیاری شود تا بذرها جابجا نشود.

تا قبل از جوانه‌زنی بذرها اجازه ندهید خاک خشک شود و همیشه مرطوب باشد، بعد از جوانه‌زنی بذرها باید گلدان در جای پرنور باشد. اگر اقدام به نگهداری گلدان در آپارتمان می‌کنید باید توجه نمود که میزان نور دریافتی روزانه ۷ تا ۸ ساعت باشد. آبیاری گیاه باید هر چند روز یک‌بار هنگامی‌که سطح خاک کمی خشک شد انجام شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و درصورتی‌که هوا خیلی گرم نبود می‌توانید گلدان را با مشما شفاف کاور کنید (بپوشانید) تا با بالا رفتن رطوبت و دما جوانه‌زنی سریع‌تر اتفاق بیفتد.

برای خرید بذر آفتابگردان در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

کاکتوس گیاهی است از تیره کاکتوسیان (Cactaceae) تیره‌ای از میخک‌سانان که اغلب خاردار و گوشتی هستند. انواع کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد می‌کرد اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده است. کاکتوس طی طوفان‌های ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیره‌شده را طی ماه‌های خشک‌سالی به مصرف می‌رساند. کاکتوسیان در ایران گونه بومی ندارند. بیشتر کاکتوس‌ها ریشه‌های عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که به‌عنوان منبع ذخیره آب عمل می‌کنند ساقه کاکتوس توسط تیغ‌هایی محافظت می‌شود. کاکتوس‌ها برگ‌های خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگ ندارند.

کاکتوس اچینو گروزنی تیغ زرد یکی از بهترین گزینه‌ها برای طراحی دکوراسیون خانه، فضای سبز، تراریوم و پاسیو است. کاکتوس اچینو گروزنی یکی از معروف‌ترین کاکتوس‌ها در جهان می‌باشد تا حدی که خیلی‌ها کاکتوس را با اچینو گروزنی می‌شناسند. اچینو گروزنی کاکتوسی است کروی، مقاوم و زیبا که در حدود ۲۵ تا ۳۰ سالگی گل می‌دهد. اچینو گرزونی در فصل بهار و تابستان رشد می‌کند. به راحتی دمای بالا و نور زیاد را تحمل می‌کند. هرچقدر نور بیشتری دریافت کند تیغ‌های زیباتری خواهد داشت البته باید از آفتاب سوختگی جلوگیری شود. اچینو گروزنی بومی کشور مکزیک است. اچینو در اوایل زندگی خود رشد سریعی دارد اما به سرعت رشد آن کند شده به طوری که برای رسیدن به ارتفاعی در حدود ۲۴ سانتی‌متر به ۱۰ سال زمان نیاز دارد. اچینو بومی مکزیک است و در شرایطی که شبیه به زادگاهش باشد تا قطر ۹۰ سانتی‌متر نیز رشد می‌کند. کاکتوس اچینو گروزنی تیغ زرد در صورتی که شرایط برایش مهیا باشد، در اواسط تابستان گل‌های زرد رنگ زیبایی می‌تواند داشته باشد و دمایی بین ۱۰ تا ۲۴ درجه برای آن مناسب است. البته باید مراقب باشید دما هرگز به زیر ۵ درجه نرسد. نور کامل آفتاب می‌خواهد. البته نور مستقیم در روزهای بسیار گرم ممکن است باعث سوختگی این کاکتوس شود و از طریق بذر تکثیر می‌شود.

شرایط محیطی

یکی از معیارهای تعیین‌کننده خاک مناسب برای کاکتوس‌ها، آب‌وهوا است. به‌گونه‌ای که در آب‌وهوای گرم نیاز این گیاهان به خاک قابل‌نفوذ و سبک بیشتر احساس می‌شود درحالی‌که در آب‌وهوای سرد که گیاهان نیاز به آبیاری چندانی ندارند به خاکی سنگین‌تر نیاز خواهد بود. به‌طورکلی کاکتوس‌ها خاک‌های با PH کمتر از ۷ تا نزدیک به ۷ را می‌پسندند. در بیشتر متون، ترکیب اصلی خاک کاکتوس‌ها در اندازه‌های زیر سفارش شده است: یک قسمت خاک باغچه به‌اضافه یک قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوی) به‌اضافه یک قسمت کمپوست (مواد پوسیده گیاهی و خاک‌برگ)، یا یک‌دوم قسمت خاک رسی به‌اضافه یک قسمت ماسه به‌اضافه یک قسمت خاک باغچه، یا یک قسمت کمپوست به‌اضافه یک قسمت خاک پیت به‌اضافه یک قسمت ماسه. هرگاه به ترکیب‌های بالا در انتها، ۵ درصد خاک زغال اضافه شود اثر ویژه‌ای در جلوگیری از پوسیدگی و دیگر بیماری‌های قارچی خواهد داشت (حضور پتاس در خاک زغال، باعث این امر می‌شود). البته در متون مختلف و در گفته‌های افراد باتجربه در زمینه تولید و پرورش کاکتوس به فرمول‌های مختلف دیگری نیز اشاره شده است. برخی از افراد در ترکیب خاک خود از کود حیوانی و برخی دیگر از ورمی کمپوست استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال می‌توان به این ترکیب اشاره کرد: دو قسمت شن ریز شسته شده و شیرین (فاقد املاح) به‌اضافه کمتر از یک قسمت کود گاوی پوسیده به‌اضافه یک قسمت خاک‌برگ پوسیده با اندازه متوسط ذرات به‌اضافه مقدار بسیار کمی از قطعات خورد شده زغال چوب. خاک مناسب دیگری که معمولاً استفاده می‌کنند ۶۰ درصد شن شسته شده ۲۰ درصد پیت ماس و ۱۵ درصد ورمی کمپوست به‌علاوه مقداری زغال است.

این گیاه در حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاییز و شب‌های خنک نیاز دارد. هوای زمستان باید خنک باشد (حدود ۱۰ تا ۱۴ درجه سانتی‌گراد). کاکتوس‌هایی که تار دارند باید در محلی با دمای حداقل ۱۶ درجه نگهداری شوند. همچنین توجه داشته باشید که تهویه مناسب از جمله نیازهای کاکتوس است. بهترین درجه برای نگهداری کاکتوس‌ها ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد است.باید توجه داشته باشید که میزان تابش نور و روشنایی محیط نگهداری کاکتوس‌ها در شکل ظاهری کاکتوس‌ها، رنگ گل، تعداد گل‌ها، ساقه‌ها و شکل غنچه‌های گل اهمیت فراوانی دارد. اما توجه داشته باشید به‌طورکلی، کاکتوس‌ها به نور زیاد (نزدیک پنجره‌های شرقی و غربی) و نور خیلی زیاد (نزدیک پنجره‌های جنوبی) نیاز دارند. نکته حائز اهمیت در مورد میزان نور محیط نگهداری کاکتوس‌ها در این است که چنانچه نور محیط کم باشد کاکتوس‌ها طراوت و زیبایی خود را از دست می‌دهند و در مورد کاکتوس‌هایی که گل دارند، توانایی گل‌دهی خود را از دست می‌دهند. کاکتوس بعد از مدتی در نور کم از بین می‌رود. البته نور زیاد در تابستان باعث آفتاب‌سوختگی می‌شود. رطوبت برای گیاه کاکتوس اهمیت چندانی ندارد. چرا که بومی مناطق خشک و صحراهای آمریکا است. آب‌وهوای گیاه کاکتوس باید تقریباً گرم یا کوهستانی باشد.

کاشت

ابتدا گلدانی را برای کاشت کاکتوس انتخاب کنید که زهکشی مناسبی داشته باشد. برای این منظور می‌توانید سطح زیرین گلدان خود را کمی سوراخ کنید. سپس سنگ‌های نسبتاً درشت جمع‌آوری کنید و آن‌ها را به ارتفاع ۲ الی ۳ سانتی‌متر (البته مقدار سنگ به میزان بزرگی و کوچکی گلدان شما بستگی دارد) در انتهای گلدان بریزید. بعد از آن مقداری ماسه ساختمانی تهیه و یا خریداری کنید. این ماسه را در ابتدا بشورید تا رس آن کاملاً جدا شود. آن‌قدر شست‌وشو را ادامه دهید تا آب صاف از ماسه سرازیر شود، سپس با استفاده از یک الک ماسه را الک کنید تا سنگ‌های ریزودرشت آن از هم جدا شود. سپس سنگ‌های ریز ماسه را با پیت ماس مخلوط کنید (یک پیمانه پیت ماس به اضافه دو پیمانه ماسه ریز به اضافه یک یا نصف پیمانه زغال کبابی خردشده). اگر در خانه مایکروفر دارید حدود ۵ دقیقه مخلوط آماده شده را در درون آن بگذارید. پس از سرد شدن مخلوط را روی سنگ‌های درشتی که در مرحله نخست آماده کرده بودید بریزید. بعد از آن با فشار دادن دست بر روی سطح موردنظر بستر را محکم کنید و یک لایه نازک سنگ ریزه روی بستر بریزید.

در مرحله آخر بذر کاکتوس را بر روی سطح موردنظر بپاشید طوری که بذر کاکتوس ها به فاصله ۱ الی ۲ سانتی‌متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. سپس در ظرف را بگذارید در غیر این صورت نایلون یا پلاستیک بر روی آن بکشید و سپس بذر کاکتوس کاشته شده را در دمای ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد قرار دهید. توجه داشته باشید که بذر کاکتوس زیر نور مستقیم خورشید نباشد. بعد از ۱۰ روز بذرها جوانه می‌زنند و شروع به رشد می‌کنند. شما باید پس از کاشت بذر کاکتوس، هر دو هفته یک‌بار سم قارچ‌کش را بر روی بستر خاک به اندازه استاندارد اسپری کنید. کاکتوس تا سه ماهگی نیاز به هیچ کودی ندارد. به بذر کاکتوس هر از چند گاهی سر بزنید تا حشرات و موارد مشکوک را شناسایی کنید.

نحوه نگهداری کاکتوس در خانه

با توجه به استقامت و بردباری کاکتوس‌ها نسبت به شرایط محیطی و گسترش آپارتمان‌نشینی و زندگی پرمشغله امروزی سال‌به‌سال بر تعداد پرورش‌دهندگان این گیاه افزوده می‌شود. کاکتوس یکی از گیاهان پرطرفدار است که می‌توانید یک گیاه عالی برای آپارتمان‌های بدون بالکن امروزی باشد. برخی از افراد به این دلیل کاکتوس‌ها را دوست دارند که فکر می‌کنند این گیاه مقاومت بیشتری نسبت به سایر گیاهان دارد و در نتیجه نگهداری از آن هم زحمت کمتری خواهد داشت. این طرز فکر تا حدودی درست است به این دلیل که کاکتوس می‌تواند آب اضافی را در خود ذخیره کند و هنگام کم‌آبی از آن تغذیه کند، اما باید به یاد داشته باشیم این به آن معنا نیست که نگهداری کاکتوس بدون کمترین زحمتی امکان‌پذیر است. البته باز هم تأکید می‌کنیم کاکتوس به دلیل توان ذخیره آب، بهترین گیاه برای نواحی خشک و کم آب به‌حساب می‌آید. شاید شما هم در صحراهای خشک کاکتوس‌های بزرگی را دیده باشید که در شرایط آب و هوایی بسیار بد هم دوام آورده‌اند؛ دلیل این موضوع آن است که کاکتوس می‌تواند با یک‌بار ذخیره آب، ماه‌ها بدون آب به زندگی خود ادامه دهد. این نکته هم جالب است که ذخیره آب توسط ریشه‌های کاکتوس انجام می‌شود.

کاکتوس ریشه‌های بسیار بلندی دارد که به کمک آن‌ها می‌تواند آب موردنیاز را در خود ذخیره کند. شاید بتوان گفت این بزرگ‌ترین تفاوت کاکتوس با سایر گیاهان است. اگر شما در خانه گیاه کاکتوس دارید دقت کنید درون خاک کاکتوس باید از شن و سنگریزه نیز استفاده کنید. همچنین به خاطر داشته باشید این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد و باید در محیطی گرم قرار بگیرد. از دیگر نکاتی که باید به آن توجه کنید آبیاری کاکتوس است. به خاطر داشته باشید کاکتوس نسبت به سایر گیاهان باید با فاصله زمانی طولانی‌تری آبیاری شود. البته آبیاری کاکتوس باید با توجه به نوع آن، فصل، گرمای محیط و اندازه گیاه تعیین شود. با در نظر گرفتن همه این موارد و از آنجا که امروزه کاکتوس‌ها در اندازه‌های مختلف ارائه و فروخته می‌شوند، می‌توانید با توجه به فضای خانه خود، تعدادی از این گیاه را در نقاط مختلف نگهداری کنید. گلدان‌های رنگی و کوچک کاکتوس به‌خوبی می‌توانند پشت پنجره، روی میزهای کنار دیوار و کنار قاب عکس‌های رومیزی قرار بگیرند و جلوه‌ای خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.

برای خرید بذر کاکتوس و سایر بذر کاکتوس ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گل مینا مانند گل آفتابگردان یک گل چندساله است و گلبرگ‌های درخشان و ستاره‌ای شکل دارد. شکل زیبای گل‌های مینا به باغ جلوه بسیار زیبایی می‌دهد. گل مینا در رنگ‌های گل مینا قرمز، صورتی، بنفش، گل مینا سفید و آبی است. در اواخر تابستان و پاییز که بسیاری از گل‌ها از بین می‌روند، گل‌های مینا زنده هستند. برخی از انواعِ این گیاه بومی می‌توانند تا ارتفاعِ ۱۸۰ سانتی‌متر رشد کنند. اما معمولاً این گل‌ها در دو نوع، پاکوتاه (۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر) و پا بلند (۶۰ سانتی‌متر تا یک متر) رایج هستند. گل‌های این گیاه به رنگ‌های سفید، صورتی و همچنین بنفش پررنگ هستند. تمام گونه‌های مینا در پاییز گل نمی‌دهند بلکه برخی در تابستان گل‌دهی می‌کنند. برخی از انواع این گل بلندند و بیش از ۶۰ سانتی‌متر رشد می‌کنند؛ شما می‌توانید در تیر ماه به میزان یک‌سوم از ارتفاعِ این گیاه را کوتاه کنید تا گیاه جمع‌وجور و پرپشت باقی بماند. این گیاه باید در معرض نور خورشید قرار بگیرد، چندساله است و ۳۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر عرض دارد. مینا می‌تواند هم در گلدان و هم در حاشیه باغ کاشته شود. از مزایای این گیاه باغچه‌ای گل‌های زیبای آن، جذب پروانه‌ها، تحمل بالای گیاه در برابر خشکی و آسان بودن رشد و پرورش آن است.

کاشت گل مینا

فضایی را که برای کاشت انتخاب می‌کنید باید روزانه دارای ۶ تا ۷ ساعت نور خورشید باشد، این گیاه سایه جزئی را نیز می‌تواند تحمل کند. گل مینا به رطوبت حساس است. آبیاری بیش‌ازحد یا خیلی کم باعث بدفرم شدن بوته‌ها می‌شود. هم‌چنین این گیاه به خشکی مقاوم بوده ولی آبیاری منظم باعث زیباتر شدن بوته‌ها و گل‌ها می‌شود. گل مینا به سرما مقاوم بوده و در فصل زمستان و یخ بندان اندام‌های هوایی (برگ و گل) از بین می‌رود ولی ریشه و طوقه گل سالم می‌ماند و با گرم شدن هوا مجدد رشد می‌کند. می‌توان برای کاهش آبیاری و حفظ رطوبت پس از رشد گیاه در پای آن مالچ ریخت.

گل مینا به دو طریق تکثیر می‌شود: اول) کاشت بذر گل مینا که رایج است برای کاشت بذر گل مینا به صورت خانگی از اوایل بهار تا اواسط تابستان می‌توان اقدام به کاشت نمود، برای تولید نشاء اواسط تابستان اقدام به کاشت بذر مینا می‌کنند و در پاییز نشاءها را به زمین اصلی منتقل می‌کنند. دوم) تقسیم بوته یا قلمه: گل مینا پاجوش تولید می‌کند که می‌توانید در فصل بهار یا پاییز اقدام به تکثیر به این روش نمایید به این صورت که پس از جداسازی پاجوش‌ها از بوته مادری آن‌ها را به محل اصلی کاشت (گلدان یا باغچه) منتقل کنید.

اولین قدم برای کاشت بذر گیاهان زینتی انتخاب خاک مناسب است، برخی از خاک‌های باغچه ممکن است مانع سبز شدن بذر و مرگ جوانه بشود بهتر است از خاک‌های آماده و بسته‌بندی استفاده کنید. بهترین ترکیب خاک برای کاشت این بذر شامل ۳۰ درصد کوکوپیت + ۵۰ درصد پیت ماس یا ورمی کمپوست + ۲۰ درصد پرلیت دانه ریز. ابتدا بذرها را داخل آب ولرم بریزید تا به مدت چند ساعت خیس بخورند (حداقل ۳ تا ۱۰ ساعت) این عمل باعث شده تا پوست خارجی بذرها نرم و شکسته شود و جوانه‌زنی تسریع شود. بذرها به‌طور طبیعی بعد از این مدت باید ته طرف بروند.

برای اینکه تصمیم بگیریم بذرها را نشاء کنیم یا مستقیم بکاریم باید چند نکته را مدنظر داشته باشیم:

۱. در چه فصلی قرار داریم؟ اگر هوا هنوز سرد است باید اقدام به نشاء کردن در محیطی گرم همانند منزل یا گلخانه کنیم و بعد از اتمام سرما به محل اصلی کاشت در فضای باز (باغچه یا باغ) منتقل کنیم، اگر نه در فصل گرم سال هستیم می‌توانید به راحتی در فضای باز اقدام به کاشت مستقیم در گلدان و باغچه کنیم.

۲. قصد کاشت در گلدان دارید یا باغچه؟ درصورتی‌که می‌خواهید اقدام به کاشت در گلدان کنید کاشت مستقیم مناسب است ولی برای کاشت در باغچه و برای اینکه فواصل کاشت منظم باشد نشاء کردن بذرها توصیه می‌شود. بذرها را می‌توانید در گلدان یا سینی نشاء و یا حتی لیوان‌های یک‌بار مصرف نشا کنید یا اینکه مستقیم در محل اصلی بکارید، نشاء کردن نسبت به کاشت مستقیم مزایای بیشتری دارد.

نشاء کردن بذر

ظرف کشت خود (لیوان یک‌بار مصرف یا سینی نشاء) را با خاک موردنظر پر کنید، سپس اقدام به آبیاری کنید تا آب از انتهای ظرف کشت خارج شود و خاک نشست کند. سپس سوراخی ریز به عمق ۰٫۵ تا ۱ سانتی‌متر ایجاد کنید و یک یا دو عدد بذر را داخل آن قرار دهید و سپس با خاک ورمی کمپوست روی بذرها بریزید، البته می‌توانید از همان ترکیب خاک نیز بر روی بذر بریزید ولی استفاده از کمپوست باعث به وجود آمدن نشاءهایی قوی‌تر می‌شود. دمای ایده آل برای کاشت بذر ۱۵ تا ۲۵ درجه است و نیاز به محیطی خیلی گرم ندارد. اکنون ظرف کاشت را به محیطی مناسب ببرید و با اسپری خوب آبیاری کنید تا آب به بذرها برسد و خاک کاملاً مرطوب شود.

تا قبل از جوانه زدن بذرها نباید اجازه دهید سطح خاک خشک شود، اگر ظرف کاشت را در مقابل آفتاب مستقیم قرار داده‌اید مشکلی نیست ولی باید بیشتر مراقب بود تا خاک رطوبتش را از دست ندهد، چون بذر در عمق کمی کاشته شده که به‌سرعت ممکن است در مقابل آفتاب خشک شود و جوانه بمیرد. بعد از اینکه نشاء چهار برگه شد و رشد کافی کرد آن‌ها را به گلدان اصلی یا باغچه منتقل کنید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش درنظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است، اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید.

کاشت مستقیم بذر در باغچه

برای کاشت مستقیم بذر اولین نکته که باید به آن توجه نمود دمای محیط کاشت است، برای کاشت مستقیم در گلدان و در منزل در هر فصلی می‌توان اقدام نمود ولی برای کاشت مستقیم در گلدان و فضای باز یا در باغچه باید بعد از گرم شدن هوا و اتمام سرما اقدام به کاشت بذر کرد. دمای محیط کاشت باید ۱۵ تا ۲۵ درجه باشد.

ابتدا کود دامی پوسیده را بر روی بستر باغچه می‌ریزیم و به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو می‌کنیم تا مخلوط شود سپس اقدام به آبیاری مناسب می‌کنیم تا خاک کاملاً خیس شود بعد از گذشت چند ساعت از آبیاری بذرها را با فاصله ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر از یکدیگر در عمق ۲ تا ۳ سانتی‌متری قرار می‌دهیم و بر روی آن خاک قرار می‌دهیم. سپس به آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌طوری که بذرها جابجا نشود و منتظر سبز شدن آن‌ها می‌مانیم. تا قبل از جوانه‌زنی خاک هرگز خشک نشود.

کاشت مستقیم بذر در گلدان

برای کاشت مستقیم بذر در گلدان ابتدا مطمئن می‌شویم که ته گلدان سوراخ‌های مناسبی برای خروج آب اضافی دارد سپس به ارتفاع ۴ سانتی‌متر کف آن ماسه درشت می‌ریزیم و سپس گلدان را با ترکیب خاکی که در بالا گفته شد پر می‌کنیم و خوب آبیاری می‌کنیم تا خاک نشست کند و آب از ته گلدان خارج شود. اکنون بذرها را در عمق ۲ برابر طول بذر (حدوداً ۰٫۵ تا ۱ سانتی‌متر) و در فواصل ۵ تا ۱۰ سانتی‌متری می‌کاریم و روی آن را با کمپوست پوسیده یا همان ترکیب خاک اصلی پر می‌کنیم و به آرامی آبیاری می‌کنیم، بهتر است با افشانه یا اسپری آبیاری شود تا بذرها جابجا نشود.

تا قبل از جوانه‌زنی بذرها اجازه ندهید خاک خشک شود و همیشه مرطوب باشد، بعد از جوانه‌زنی بذرها باید گلدان در جای پرنور باشد. اگر اقدام به نگهداری گلدان در آپارتمان می‌کنید باید توجه نمود که میزان نور دریافتی روزانه ۷ تا ۸ ساعت باشد. آبیاری گیاه باید هر چند روز یک بار هنگامی که سطح خاک کمی خشک شد انجام شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و در صورتی که هوا خیلی گرم نبود می‌توانید گلدان را با مشما شفاف کاور کنید (بپوشانید) تا با بالا رفتن رطوبت و دما جوانه‌زنی سریع‌تر اتفاق بیفتد.

خواص گل مینا

این گیاه دارای خاصیت دارویی است و در درمان سردردهای میگرنی بسیار مؤثر است. از دانه این گیاه روغن گل مینا یا EPO تهیه کرده در کشورهای اروپایی در داروخانه بنام کپسول اپو به فروش می‌رسد. اپوکپسول حاوی ۲۵۰میلی‌گرم و یا ۵۰۰میلی‌گرم روغن گل مینا است. علاوه بر این مخلوط روغن گل مینا + ویتامین E به نام Efamol و نیز مخلوط روغن گل مینا + روغن ماهی را به نام Marin cap به فروش می‌رسانند. روغن گل مینا حاوی اسیدهای چرب ضروری از نوع اسید لینولئیک (۷۰ درصد) و اسید گامالینوئیک (۹ درصد) است. اسیدهای چرب ضروری برای رشد و تکثیر سلول‌های بدن ضروری هستند. موارد کاربرد داروها عبارت اند از:

در سندرم پیش‌قاعدگی

درمان درد پستان (ماستالژی)

درمان مالتیپل اسکلروز

درمان بی‌اشتهایی و بی‌اشتهایی شدید که در مالیخولیا دیده می‌شود.

درمان اگزمای آتوپیک صبح و شب

پماد آن در آلرژی پوستی و هر نوع تحریک پوستی مفید است.

برای تهیه دمنوش گل مینا با دم کردن یک قاشق چای‌خوری از پودر گیاه در یک استکان آب جوش استفاده شود.

گل مینا به‌طور سنتی برای درمان میگرن به‌عنوان دارویی مطمئن و پیش‌گیرنده مورد استفاده قرار گرفته است، اگر چه گل مینا به‌طور کامل موفق نبود اما امروزه MIG99 سبب پیشرفت و فراهم آوردن ماده‌ای مؤثر در درمان میگرن محسوب می‌شود. آزمایش‌ها بر روی ۱۰۷ بیمار مبتلا به میگرن نشان داد افرادی که به‌طور متناوب ۵ بار در یک ماه مبتلا به سردردهای شدید می‌شوند پس از درمان توسط MIG99 روزانه سه بار به مدت ۱۶ هفته فقط دو بار در ماه مبتلا به این بیماری می‌شوند. محققان در تلاش‌اند خواص دارویی MIG99 را به نحو مطلوبی افزایش دهند.

کوکب بومی مناطق جنوب شرقی آمریکا و از خانواده کاسنی است. گل کوکب کوهی گیاهی علفی یک‌ساله، دوساله و چندساله که به‌عنوان گیاهی برای مرزبندی باغ مورداستفاده قرار می‌گیرد ارتفاع این گیاه به ۶۰ سانتیمتر نیز می‌رسد. دوران گلدهی گل کوکب کوهی از اوایل تابستان تا اواسط پاییز است و با شروع فصل سرما گلدهی این گیاه به اتمام می‌رسد. کوکب کوهی به رنگ‌های گل کوکب زرد، گل کوکب سفید و نارنجی موجود است.

کاشت

برای کاشت بذر کوکب در فضای باز باید برطرف شدن دوران یخبندان و رسیدن دمای محیط در طول روز به ۲۰ در جه (دمای درونی خاک به حداقل ۱۰ درجه) صبر کرد و سپس بذرها را با فاصل مناسب از یکدیگر کاشت و روی آن با لایه نازکی از خاک الک شده پوشاند و یا با فشار دادن بذرها به خاک شرایط را برای جوانه‌زنی بذرها فراهم نمود سپس اقدام به آبیاری محل کاشت بذر گل کوکب با استفاده از آبپاش دستی نمود برای اینکه بذرها با آبیاری جابجا نشوند بهتر است از روش غرق آبی استفاده نشود بذرها معمولاً پس از ۵ تا ۱۵ روز شروع به جوانه‌زنی می‌کنند در طول مدت جوانه‌زنی باید رطوبت خاک را حفظ کرد و نیاز به آبیاری روزانه برای حفظ رطوبت خاک داریم.

برای کاشت گل کوکب در داخل منزل و یا گلخانه از ۶ تا ۸ هفته قبل از پایان زمستان نسبت به کاشت بذر در سینی نشا و یا بستر کشت حاوی کمپوست و یا هر گونه خاک سبک و سنی اقدام نمایید سپس بذرها را به آرامی به سطح خاک می‌فشاریم، بذرها برای جوانه‌زنی نیاز به نور دارند سپس بستر کشت را با استفاده از اسپری مرطوب می‌کنیم دمای محیط را بین ۱۸ تا ۲۰ درجه تنظیم کرده و رطوبت خاک را تا پایان دوران جوانه‌زنی بذرها حفظ می‌کنیم معمولاً بذرها بین ۵ تا ۱۵ روز شروع به جوانه‌زنی می‌کنند. (توصیه شده برای ارقام چند ساله برای جوانه‌زنی بذرها، بذرهای کاشته شده را به مدت ۴ هفته در شرایط دمایی حدود ۴ درجه قرار داده شود و سپس دمای محیط را به ۱۸ درجه افزایش دهیم تا بذرها قدرت جوانه‌زنی بیشتری داشته باشند) بعد از ۴ برگی شدن جوانه‌ها می‌توان گیاهان جوان را به گلدان‌های بزرگ‌تری انتقال داد. گیاهان را قبل از انتقال به محیط باز باید به مدت ۱۰ تا ۱۵ روز روزانه ۴ ساعت در شرایط دمایی محیط باز قرار داد تا گیاهان جوان به شرایط دمایی محیط بیرون عادت کنند سپس گیاهان آماده انتقال به محیط باز می‌باشند.

نحوه نگهداری گل کوکب

قبل از انتقال گیاهان جوان به محیط باز و یا کاشت بذر لازم است خاک محیط کشت به لحاظ زهکشی مناسب آماده کنید گل کوکب کوهی به خاک غنی خوب نیاز ندارد و خاکی در حد متوسط ولی با زهکشی مناسب برای این گیاه بهتر است، قبل از انتقال و یا کاشت بذر خاک را تا عمق ۳۰ سانتیمتری شخم زده تا بافت نرم‌تری پیدا کند برای کاشت گیاهان جوان باید نقطه‌ای آفتابی در باغ را مد نظر قرار داد در صورت عدم تابش کافی نور خورشید گل‌های کوکب کوهی کوچک و فاقد زیبایی کافی می‌باشند سپس گیاهان جوان را به فاصله ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتری از یکدیگر کاشته و اقدام به آبیاری می‌نماییم معمولاً کوکب کوهی از تاریخ کاشت بذر پس از ۱۰ تا ۱۲ هفته در صورت فراهم بودن شرایط لازم به گل می‌نشیند.

برای رشد بهتر گیاه اقدام به حذف گل پژمرده اقدام کنید و همچنین حذف بوته‌های کم‌رشد در صورت تراکم بیش‌ازحد می‌تواند به رشد بهتر گیاه کمک کند برای جلوگیری از رشد آفات نیز بهتر است گیاه در منطقه‌ای که از تابش مستقیم نور خورشید و همچنین تهویه مناسب برخوردار باشد قرار گیرد تا از رشد و گسترش آفات بخصوص کپک پودری جلوگیری شود.

به‎عنوان پرورش‌دهندگان محصولات کشاورزی برای انتخاب کودهایی که متناسب با نیازمان باشند، باید قادر باشیم انتخاب خود را با محصولات مشابه مقایسه کنیم تا از محدوده‌ی کامل عناصر مغذی موجود در یک کود خاص آگاه باشیم. به‎ این منظور با خواندن برچسب محصول می‎توانیم از عناصر موجود در کود آگاه شویم. بر روی برچسب محصول اطلاعاتی درباره‌ی مقادیر نیتروژن، فسفر و پتاسیم (ان، پی، کا) وجود دارد. باوجوداین گاهی دریافته‎ایم درحالی‌که برچسب روی کود X نسبت‎های NPK را ده‌ برابر بیشتر از کود Y نشان می‎دهد، مقدار آب افزودنی به هر دو کود دقیقاً یکسان است. زیرا نسبت‎های NPK که گاهی اوقات با هم مقایسه می‎کنیم از سیستم‎های اندازه‌گیری مختلفی استفاده می‎کنند.

برای توصیف میزان مواد مغذی موجود در کودهای مایع روش‎های مختلفی وجود دارد. سطح NPK موجود در کود مایع را می‎توان بدون در نظر گرفتن آبی که آن را رقیق کرده توصیف کرد. به‌عبارت‌دیگر هدف تعیین نسبی هرکدام از مواد مغذی با توجه به تمام عناصر موجود در کود است. به‌عنوان مثال یک کود به این صورت دسته‌بندی شده است: ۲۹-۲۳-۲۶ که در آن محتوای نیتروژن برابر با ۲۶% تمام عناصر موجود در آن ترکیب خاص است. همان‌طور که می‎توانید مشاهده کنید این تعریف سطوح غلظت مواد را با اعداد بسیار بالایی نشان می‎دهد.

گزینه‌ی دیگر نمایش سطوح NPK برحسب وجود این مواد در هر واحد حجم است. به‎عنوان مثال یک کود مایع NPK به‌صورت ۲-۳-۳ کودی است که در هر ۱۰۰ میلی‌لیتر مایع، ۳ گرم نیتروژن وجود دارد. این سیستم مربوط به سیستم وزن/حجم (w/v) است. روشی که به‎جای در نظر گرفتن وزنی که باید به محلول افزوده شود، تنها حجمی را در نظر می‎گیرد که مواد کود در آن حل می‎شوند.

سومین گزینه بر مبنای میزان NPK موجود در یک کود مایع است. این سیستم وزن/وزن (w/w) نام دارد. می‎دانیم که وزن ۱ لیتر آب برابر ۱ کیلوگرم است و بعد از ترکیب آب با کود (مواد کود) وزن حاصل برابر وزن آب به‎علاوه‌ی وزن عناصر کود و سایر محصولات شامل اسید هیومیک، مواد بافر و... است. نتیجه اینکه وزن یک لیتر کود مایع همیشه بیشتر از یک کیلوگرم خواهد بود.

چگالی یک محلول

مقدار جرم ماده‌ی جامد موجود در یک لیتر آب چگالی نام دارد. چگالی ۱ برای آبی به‌کار می‎رود که هیچ ماده‎ای در آن آب حل نشده باشد (به‎عنوان مثال آب مقطر). هر چه میزان جامدات محلول در آب بیشتر باشد، چگالی محلول نیز بیشتر خواهد شد. به‎عنوان مثال وقتی روی ظرف ۱ لیتری کود مایع به وزن ۵/۱ کیلوگرم علامت ۱-۲-۲ وجود داشته باشد نشان‏دهنده‌ی این است که در هر ۱۰۰ گرم مایع ۲ گرم نیتروژن وجود دارد. وقتی این عدد را در چگالی ضرب کنیم (همان‌طور که در پاراگراف قبلی توضیح داده شد) نتیجه‌ی به‌دست‌آمده غلظتی است که برحسب w/v بیان می‎شود. به همین دلیل حتی زمانی که برچسب‎های دو محصول نسبت‎های مساوی NPK را نشان می‎دهند نمی‎توانیم درباره‌ی اینکه کدام کود غلیظ‌تر است نتیجه‌گیری کنیم. زیرا چگالی تعیین‎کننده‌ی غلظت است. اولین نتیجه‌ای که می‎توانیم بگیریم این است که نسبت‎هایی (مقادیری) که به‌صورت w/v مشخص می‎شوند بزرگ‎تر از نسبت‏هایی هستند که به‌صورت w/w بیان می‎شوند. برای تأمین مواد مغذی کافی گیاهان از دو کود استفاده می‎کنیم که با مقادیر NPK w/w (که نشان‏دهنده‌ی غلظت آن‌ها است) علامت‎گذاری شده‌اند. افزودن مقادیر هر کدام از این عناصر که به میلی‌لیتر بیان می‎شوند با روش‎های زیر مشخص می‎شوند.

اگر چگالی محصول مشخص باشد کاری که باید انجام دهیم این است که این عدد را در مقادیر w/w داده‌شده ضرب کنیم. درنتیجه مقدار بیان شده به w/v را خواهیم داشت. همچنین چگالی مشخص‌شده نشان می‎دهد که در هر میلی‎لیتر چند گرم ماده‌ی مغذی وجود دارد.

این مثال را در نظر بگیرید:

می‏خواهم برای آبیاری گیاهانم از کودی استفاده کنم که روی برچسب آن اعداد ۱-۲-۲ وجود دارد و چگالی کود برای رسیدن به سطح ۱۰۰ میلی‌گرم نیتروژن در محلول ۱/۲ g/ml است. برای رسیدن به این سطح مقدار را در چگالی ضرب می‎کنیم:

۲g/100g˟ ۱/۲g/ml= ./024g/ml=24mg/ml

این محاسبات ما را به‌سوی w/v هدایت می‎کند. یعنی حالا می‎دانیم که محلول ۱ لیتری کود ما حاوی ۲۴ گرم نیتروژن است. اگر بخواهم محلول مورداستفاده برای گیاهان حاوی ۱۰۰ میلی‌گرم ماده‌ی مغذی باشد باید این میزان نیتروژن (۱۰۰ میلی‎گرم) را از تغلیظ بطری کود به دست آوریم. وقتی می‎دانیم ۱ لیتر کود اشباع شده حاوی ۲۴ گرم نیتروژن است می‎توانیم با تکیه بر یک قانون کلی تعیین کنیم که باید چند میلی‎لیتر کود به یک لیتر آب اضافه کنیم.

هنوز از همان مثال استفاده می‎کنیم: اگر ۱ میلی‎لیتر ماده‌ی مغذی حاوی ۲۴ میلی‎گرم نیتروژن (./۰۲۴ گرم) باشد، از محلول ۱۰۰/۲۴mg=4/1ml، ۱۰۰ میلی‏گرم محلول به دست خواهد آمد. درنهایت برای استفاده‌ی کود مایعی حاوی ۱۰۰ میلی‎گرم نیتروژن برای گیاهان باید ۱/۴ میلی‎لیتر کود تغلیظ ‎شده را در ۱ لیتر آب حل کنیم. در این مثال مقدار NPK نشان می‎دهد که ۱۰۰ میلی‌گرم فسفر و ۵۰ میلی‎گرم پتاسیم نیز به آب افزوده خواهد شد.

اگر چگالی کود مایع مجهول باشد، چند گزینه پیش رو داریم: می‎توانیم برای تعیین چگالی از چگالی سنج استفاده کنیم یا ۱ لیتر از محلول را وزن کنیم. با این‏همه اگر هنوز هم نتوانستیم چگالی را تعیین کنیم روی برچسب مربوط به غلظت گزینه‌ی دیگری وجود دارد. به‌طورکلی تولیدکنندگان این کودها برای تعیین میزان غلظت پیشنهادی کود برای هر لیتر شاخص‎هایی فراهم می‎کنند.

همان‌طور که تابه‌حال ملاحظه کرده‌اید، این روش‎ها به‎ندرت برای توصیف به کار می‎روند و دقت آن‌ها کمتر از سایر روش‎ها است. تنها راه کسب اطلاعات بسیار معتبر و صحیح درباره‌ی کمیت کلی مواد مغذی که باید به آب افزوده شوند اندازه‌گیری هدایت الکتریکی (EC) است. باید خاطرنشان کنیم که کود ارگانیک یا مواد افزودنی به خاک دارای مواد مغذی ارگانیک یا عناصر ناچیزی هستند که برای محاسبات ما حیاتی هستند ولی سنجش هدایت الکتریکی آن را شناسایی نمی‎کند. به‌طورکلی این بدان معناست که اگر برای مراقبت از گیاهان خود از مواد افزودنی به خاک نیز استفاده می‎کنید باید غلظت هدایت الکتریکی اندکی کمتر از غلظت کودها یا مواد مغذی افزوده‎شده به خاک باشد.

غلظت وابسته به چگالی

با توجه به تمام اطلاعات بالا می‎توان نتیجه گرفت که: در مقایسه با نسبت w/v، نسبت w/w مقادیر کمتری از مواد را نشان می‎دهد. به همین دلیل اگر بخواهیم دو کود را با هم مقایسه کنیم اولین کاری که باید انجام دهیم توجه دقیق به سیستم اندازه‎گیری مورداستفاده برای بیان مواد مغذی است. ولی حتی در این‏ صورت نیز نسبت w/w اطلاعات دقیقی درباره‌ی غلظت نشان نمی‎دهد؛ زیرا وابسته به چگالی است. در صورت مجهول بودن چگالی و w/v، به‌منظور تعیین اینکه کدام کود غلیظ‌تر است، پیروی از دستورالعمل‎های سازنده درباره‌ی میزان کود موردنیاز می‎تواند اطلاعات مفیدی به ما بدهد. بهترین شاخص برای یافتن بالاترین سطح هدایت الکتریکی، حل کردن مقادیر یکسانی از هر دو غلظت در یک لیتر آب و اندازه‌گیری ترکیبات ایجاد شده است.

برای خرید انواع کود و سایر محصولات کشاورزی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

قرص جوشان آي پلنت يك محصول تقويتي به‌منظور رفع كليه نيازهاي گياه فراهم مي‌كند. كود آي پلنت به‌آساني و بدون نياز به هم زدن در آب حل مي‌شود و مواد لازم براي تغذيه و افزايش مقاومت گياهان به استرس‌ها و بيماري‌هاي مختلف را تأمين، شادابي و سلامتي گياهان را تضمين مي‌نمايد.

ويژگي‌هاي قرص آي پلنت

قرص آي پلنت غذاي كامل گياهان آپارتماني به‌صورت قرص جوشان محلول در آب است.

قرص جوشان آي پلنت محصـول تقويتـي به‌منظور رفع كليـه نيازهاي گياهان گلداني و برطرف‌كننده استرس‌هاي محيطي مي باشد.

كود آي پلنت براي اولين بار به‌صورت قرص جوشان در آب با حلاليت كامل عرضه شده است.

قرص آي پلنت حاوي تمامي مواد مغذي موردنياز گياه، جهت افزايش شادابي و رشد گياهان خانگي و جلوگيري از رنگ پريدگي و ريزش برگ‌هامي باشد.

قرص آي پلنت حاوي مواد مؤثر فيزيولوژيك جهت مقاوم‌سازي گياه در برابر استرس است.

قرص آي پلنت حاوي حشره‌كش سيستميك جهت جلوگيري از تجمع حشرات در خاك گلدان است.

مصرف قرص آي پلنت بسيار آسان و بدون نياز به هم زدن مي باشد.

قرص آي پلنت قابل‌استفاده به دو صورت محلول‌پاش و آبياري گلداني است.

قابل‌استفاده در منازل، سازمان‌ها، فروشگاه‌ها، گلخانه‌ها و…

تهيه محلول سبزرنگ شاخص

بسته‌بندي مناسب و زيبا جهت نگهداري

ماندگاري بالاي مواد در خاك گلدان جهت استفاده تدريجي گياه تا آبياري بعدي

لطافت و سرزندگي يك گياه به‌راحتي مي‌تواند ما را به‌سوي خود دعوت كند و زندگي و لحظات ما را سرشار از انرژي نمايد.

قرص آي پلنت راهي است در حمايت از سلامت گياهان خانگي و سلامت خانواده

نكات

قرص آي پلنت خوراكي نيست، دور از دسترس كودكان قرار گيرد. همچنين از آبياري بيش‌ازحد نياز گل جداً خودداري كنيد.

گياه بسيار تشنه را به يك‌باره آب كود ندهيد (به‌تدريج آبياري شود و در فواصل كوتاه).

براي خريد اين كود و ساير انواع كودها و ديگر محصولات كشاورزي به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

انگومک که به آن پوسیدگی فیتوفترایی طوقه و ریشه میگویند و ریشه مرکبات و گموز مرکبات نامیده می‌شود.

نشانه‌های بیماری

پوسیدگی طوقه و تنه مرکبات: بروی طوقه و بن درخت مشاهده می‌شود ولی اگر گیاه رقم مقاوم باشد قسمت پیوندی درخت از پایه به بالا بروز می‌کند و قسمت‌های عفونی دیده می‌شود. انگوم خارج شده از درخت در آب انحلال‌پذیر است و ممکن است بعد بارندگی شدید از بین برود.

پوسیدگی ریشه: فساد ریشه‌ای از ویژگی‌های مهم فیتوفترا است. رنگ ریشه عوض شده و نرم می‌شود. آبگز شده و به‌صورت رشته‌ای می‌شود که به‌راحتی کنده می‌شود.

پوسیدگی میوه: باعث ایجاد پوسیدگی قهوه روی میوه می‌شود. بافت میوه چرمی می‌شود. در ایران میوه‌هایی که اغلب نزدیک به میوه هستند آلوده می‌شوند.

قارچ‌کش رودر (Roder) تولید شرکت دوگال ترکیه با ماده مؤثره فوزتیل آلومینیوم برای کنترل بیماری گموز مرکبات در ایران است. خاصیت قارچ کشی این ماده در حدود 40 سال پیش مشخص گردید و تاکنون کارایی آن در کنترل بیماری‌های گیاهی حفظ شده است. این قارچ‌ کش در طبقه‌بندی FRAC (Fungicide Resistance Action Committee) در گروه P یعنی موادی که مکانیسم دفاعی گیاه را تقویت می‌کنند قرار دارد.

رودر مثالی کمیاب از محصولاتی است که در هر دو آوند چوبی و آبکش (رو به بالا و پایین) حرکت دارند. به این ترتیب می‌توان این قارچ‌ کش را به‌صورت محلول‌پاشی و آبیاری مصرف نمود. توانایی قارچ‌کش رودر در کنترل بیماری‌ها احتمالاً به دلیل تجزیه شدن فوزتیل و تولید اسید فسفونیک (Phosphonic acid) است. این ماده به دو طریق، تقویت مکانیسم طبیعی گیاه و اثر مستقیم بر روی بیمارگر از بروز و شدت بیماری می‌کاهد. این قارچ‌ کش مانع از جوانه‌زنی اسپور و نمو میسلیوم و تولید اسپور می‌شود. بیماری‌های مهم و متعددی که توسط قارچ‌های فیتوفترا (Phytophthora spp.)، پیتیوم (Pythium spp.)، پلاسموپارا (Plasmopara spp.)، برمیا (Bremia spp.) و ... ایجاد می‌شوند می‌تواند به‌وسیله قارچ کش رودر کنترل شوند. برخی از بیماری‌های مهم و شناخته‌شده عبارت‌اند از: گموز مرکبات، گموز پسته، سفیدک داخلی در میوه‌ها و سبزیجات.

میزان مصرف رودر برای کنترل بیماری گموز مرکبات 2 در هزار به‌صورت محلول‌پاشی است.

برای خرید انواع سم و سایر محصولات کشاورزی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما شامل انواع بذر، کود، سموم و ... را ملاحظه و خرید نمایید:

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گیاه انگشتانه، گل‌های زیبای لوله‌ای به‌صورت آبشاری تولید می‌کند. گل انگشتانه نام گلی زیبا و زینتی است که گل‌های خوشه‌ای مانند مخروط شکل و زنگوله‌ای مانندی دارد که در انتهای ساقه گیاه ظاهر می‌شود و منظره زیبایی را نمایان می‌کند. گلبرگ‌های موجود در هر گل این گیاه به‌صورت زنگوله‌ای مانند است که بیشتر اوقات همچون دو لب نمایان می‌شود که لب پایینی کمی بزرگ‌تر از لب قسمت بالایی است و گل‌های موجود در طرفین ساقه نیز به‌صورت رو به پایین و معلق هستند نام گل انگشتانه به این دلیل است که انگشت انسان به‌راحتی وارد گل می‌شود و مدل این گل با انگشت متناسب است. ارتفاع این گیاه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر است. گل انگشتانه در رنگ‌های مختلف سفید، ارغوانی، زرد، قرمز و صورتی است که دارای خال‌هایی با رنگ‌های متنوع است. به‌صورت بوته‌ای کوتاه دو تا چندساله رشد می‌کند. گونه‌های مختلفی دارد. جالب است بدانید که گل انگشتانه خواص دارویی و درمانی زیادی دارد و از آن در طب سنتی استفاده می‌شود. این گیاه بومی مناطقی از کشورهای اروپایی است. انواع گل انگشتانه عبارتند از: گل انگشتانه ارغوانی و گل انگشتانه کرکدار.

از خواص گل انگشتانه این که برگ های گل انگشتانه در کارخانه های داروسازی برای تولید داروهای تقویت کننده و تنظیم کننده ضربان قلب و درمان نارسایی های قلبی کاربرد گسترده ای دارند. دارویی با نام دیجیتال (دیجیتالین) در داروخانه های کشور موجود است که از این گیاه حاصل شده است. همچنین برگ ها سبب افزایش فشار خون می شوند و دارای خاصیت مدری هستند. مصرف برگ های گل انگشتانه بدون نظارت پزشک ممنوع می باشد. از دیگر خواص دارویی گل انگشتانه این که برای کسانی که مشکل در تولید ادرار دارند، استفاده از برگ های گل انگشتانه توصیه می شود. همچنین برای درمان ذات الریه از گلبرگ های گل انگشتانه استفاده می شود. خرید بذر گل انگشتانه

کاشت گل انگشتانه

گل انگشتانه از طریق بذر تکثیر می‌شود. کشت بذری این گیاه در فصل پاییز و بهار انجام می‌شود. در کاشت پاییزه بذر را در خزانه می‌کارند و در کاشت بهاره آن را در زمین اصلی مورد کاشت قرار می‌دهند که اگر در پاییز کاشت شود در فصل بهار گل می‌دهد و اگر در فصل بهار کاشت شود سال آینده در بهار گل می‌دهد چرا که این گیاه برای گلدهی نیاز به یک دوره سرمادهی دارد. در کشت بذری ابتدا بستر مورد کاشت را آماده کنید و بذر گل انگشتانه را در عمق مناسبی از خاک مورد کشت بکارید و گیاه را آبیاری کنید، پس از گذشت مدتی بذر گیاه جوانه می‌زند و شروع به رشد می‌کند.

فاصله کاشت بذر گل انگشتانه ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است. عمق کاشت بذر گل انگشتانه ۱ تا ۲ سانتیمتر است. خاک مناسب رشد گل انگشتانه خاک غنی و حاصلخیز با زهکشی مناسب است. دمای مناسب برای رشد این گیاه ۱۵ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد است. زمان گلدهی این گیاه بسته به زمان کشت در سال اول و دوم فصل بهار است. گل انگشتانه به آبیاری متوسط مرطوبی نیاز دارد. گل انگشتانه گیاهی آفتاب دوست است که برای رشد به نور کامل خورشید نیاز دارد و در برابر سایه جزئی نیز مقاوم است.

گل بنفشه دارای گونه‌های فراوانی است که در ایران ۱۹ گونه بومی آن شناخته شده که به رنگ‌های سفید، زرد، آبی، بنفش و… هستند که در این بین معروف‌ترین آن‌ها در ایران بنفشه ۳ رنگ و بنفشه معطر است. گل بنفشه بیشتر در قسمت شمال غرب کشورمان و همچنین مناطق کوهستانی به‌صورت خودرو در زمین‌های مرطوب و در کنار نهرهای آب رشد می‌کند. گل بنفشه مانند سایر دیگر گل‌ها فقط در فصل بهار رشد می‌کنند و دارای گل هستند که علاوه بر زیبایی دارای عطر دل‌نشینی هستند که قطعاً ارزش کاشت را دارند شما می‌توانید برای کاشت گل بنفشه هم در باغچه و هم در گلدان بنا به سلیقه خود اقدام کنید.

کاشت گل بنفشه

بهترین زمان برای کاشت بذر بنفشه اوایل شهریور تا اواسط پاییز است.

در ابتدا باید گفت که کاشت گل بنفشه به فضای چندانی احتیاج ندارد، شما می‌توانید در یک فضای کوچک هم اقدام به این کار کنید.

ابتدا باید برای کاشت بذر بنفشه یک مکان جدا از بستر اصلی کاشت فراهم کنید.

تهیه یک سبد پلاستیکی و یا یک گلدان گزینه خوبی است.

بعد از پر کردن سبد با خاک بذر بنفشه ها را روی خاک می‌پاشیم.

سپس بعد از آن به اندازه نیم سانتی‌متر کود پوسیده روی بذر بنفشه ها می‌ریزیم.

از آلوده نبودن کودی که برای کاشت بذر بنفشه استفاده می‌کنید مطمئن باشید.

بعد از کاشت بذر بنفشه آن‌ها را آبیاری کنید تا بستر مرطوب شود.

تا زمانی که بذر بنفشه ها جوانه نداده‌اند از تابش مستقیم نور خورشید به بذر بنفشه ها جلوگیری کنید زیرا در مقابل سوختگی بسیار حساس هستند.

با گذشت ۲ هفته از کاشت بذر بنفشه خواهیم دید که بذر بنفشه ها سر از خاک بیرون آورده‌اند.

زمانی که اندازه هر جوانه به ۲۰ سانتی‌متر رسید زمان آن است که به بستر اصلی انتقال داده شوند.

کاشت بذر بنفشه به‌صورت مستقیم در همان محل اصلی نباید انجام شود زیرا زمانی که بذر بنفشه ها پاشیده می‌شوند به‌صورت نامنظم جوانه می‌زنند که جالب نیست به همین دلیل ابتدا در یک بستر جدا نشاء گیری کرده سپس به زمین اصلی انتقال داده می‌شود.

گل بنفشه از آن دسته گل‌هایی است که نمی‌توان در محیط خانه از آن‌ها نگهداری کرد زیرا برای رشد نیاز به محیط بیرون و اکسیژن فراوان دارند، به همین دلیل در زمان کاشت بذر بنفشه سعی کنید محیطی مناسب برای مثال پنجره‌های جنوبی را برای جوانه‌زنی انتخاب کنید، البته می‌توان با کاشت گل بنفشه در بالکن و تراز از آن‌ها به‌خوبی نگهداری کرد.

شرایط نگهداری

خاک: برای اینکه بذر بنفشه رشد قابل‌قبول و مطلوبی داشته باشد حتماً باید از خاکی استفاده کنید که قدرت زهکشی خوبی داشته باشد و همچنین خواستار خاکی مرطوب با PH بین ۵٫۵ تا ۷٫۵ نیازمند است.

آبیاری: برای رشد خوب گل بنفشه به‌خصوص در ایام تابستان که هوا گرم است، باید آبیاری آن به‌صورت منظم انجام شود، از غرقابی کردن خاک خودداری کنید، رطوبت بیش‌ازحد خاک باعث می‌شود که ریشه‌ها در خاک خفه شوند. همچنین باید از خشکی دادن گیاه هم خودداری کنید زیرا خشکی کشیدن هم باعث کاهش گل‌دهی گیاه می‌شود.

نور: گل بنفشه از جمله گل‌های بیرونی و آفتاب دوست است که به میزان کمی هم می‌تواند سایه را تحمل کند، عدم دریافت نور کافی منجر به کوچک شدن گل‌ها می‌شود.

دما: گل بنفشه در هوای خنک عمر و ماندگاری بیشتری دارد طوری که این گل قادر به تحمل سرمای زمستان است و می‌تواند در زیر برف زنده بماند. گل بنفشه بهترین رشد را در دمایی بین ۴ الی ۱۳ درجه سانتی‌گراد دارد.

آفات: یکی رایج‌ترین آفات در کاشت گل بنفشه شته است برای از بین بردن آن می‌توان با کمک آب و صابون روی آن اسپری کرد. نوع دیگری از آفت گل بنفشه وجود دارد که به آن لکه برگ می‌گویند که منجر به ایجاد لکه‌های سیاه بر روی گل برگ‌های گل می‌شود. یکی دیگر از عارضه‌های گل بنفشه پوسیدگی ساقه است که می‌تواند از طریق‌های گوناگونی به گل انتقال داده شود، این عوارض منجر به کم رنگ شدن گل برگ‌های گیاه و چروک شدن آن می‌شود.

زمان گل‌دهی: گل بنفشه از اواخر زمستان و با آمدن بهار شروع به گل‌دهی می‌کند، این گیاه به‌طور معمول می‌تواند در تمام طول سال گل بدهد، رشد این گل در فصل گرم تابستان کمی محدودتر خواهد شد چرا که در تابستان روزها بلندتر است و گیاه باید گرمای بیشتری را تحمل کند.